Masal bahçesinin "ke" hali

-Kişi ve olayların gerçekle bir ilgisi yoktur, sadece balkabağının arabaya dönüşeceği bir yazı ve devam ediyorum-

Bazen geceler boyunca gecenin tüm renklerinde şoktan inkara, inkarlardan kırgınlığa gidip tekrar başa döndüm. Bazen gözlerimi kapattım her şeyin yok olmasını istedim. Aslında her şey o kadar anlamlıydı ki anlamların anlamsızlaştığı dakikalar da oldu, ruhumu donduran suskunluğunda.

Ama gerçek her zaman gerçekti, rüzgar bazen hoyratça esiyor, bazen ise sakin. Ben ise dünümü ve yarınımı özledim ve içimdeki sonbahara yağmur yağarken sadece bugünü ertelemek istiyorum.

Biliyor musunuz, baktım hazır yağmur yağıyor, bende bir masal bahçesi kurdum. Hafif bir esinti gibi yüreğimde, ruhumda saklarken kalbimi masal bahçesine boşaltıyorum ve iki kişilik gökyüzünün altında sadece düşler var şimdi ve bir de kuşların cıvıltıları.

Harika! Ve bu duygu hayal ettiğimden bile daha harika, çok daha güzel, nazik ve hoşuma giden her şey masal bahçesinde.

İnanmam sandım önceleri, bal kabağının arabaya dönüşeceğini ama bir sabah baktım ki gitmiş ve bu sabah masal bahçesinden gelen bir kuş cıvıltısı ile sarhoş bir kadeh kaldırıyorum sana, hem bir selam hem bir veda.

Ve S. Hawking’in o sözü aklıma geliyor, mutlaka zarları ararken söylemiştir bu sözü ama gülümsetiyor yine de ”Belli ki Tanrı yalnızca zar atmakla kalmıyor, ayrıca gözleri kapalı oynuyor ve ara sıra da zarları görülemeyecek yerlere atıyor.”

Masal bahçesinin ”ke” halinde de bulamadım zarları, nerede bu balkabağı şimdi!

Resim: İnternetten alınmıştır (masal bahçesinin güneybatısı, mesela)