Mavi Liman

Kültür ve Sanat üzerine yazı yazmak, ağır bir sorumluluk. Zira, sanat/sanatçı kültürü başlı başına bir alt yapı derinliği ister.

Tüm sanatsal – kültürel çeşitliliğimizin üreticileri; özveri, sabır ve emekle toplumsal duyarlılıklarını ortaya koymaya çalışırlar.

Bana göre, sanat-kültür insanları, diğer işlerle uğraşanlara göre içsel olarak daha farklıdırlar. İnsana, toplumsal olaylara ve doğaya bakış - yaklaşımlarını; örneğin bir mühendise göre daha samimi ve içten bulurum.

Bu dünyanın tanınmış isimlerinden bir olan, Murathan Mungan ile askerliğimi aynı dönemde yaptım. Aradan 27 yıl geçti ama, şiirlerini- öykülerini o ortamda dahi sürdürmesini unutamıyorum. Akşam üstleri koğuşun arkasına çekilir, üniformasının ön cebinden küçük bir kurşun kalem ve bir bloknot çıkarır, yazar-çizer, donuk donuk etrafına bakardı. Benim için o dönemde ismi hiçbir şey ifade etmiyordu. O akşam üstüne kadar hiç merhabamız da yoktu. Yanına vardım. “ Neden günümüzde Ferhat –Şirin aşkı yaşanmıyor Sinoplu?” diye sordu. Cevabı tez yetiştirdiğimi bugün gibi hatırlıyorum; “Aşkın adı artık para oldu!” Bu kestirme cevap çok hoşuna gitmiş olmalı ki, terhis olduğumuzda Erzincan’dan Ankara’ya beraber döndük, annesinin yaptığı Mardin sofrasının nefis yemeklerini birlikte yemiştik…Haa bu arada, bizim Mungan meğer, “Kum Saati”ne şiirler döşüyormuş…

Nazım Hikmet.

Ömrünün en güzel yıllarını hapishanelerde geçirmek zorunda bırakılan ancak, en umutsuz zamanlar da dahi; “insanca yaşam, özgürlük, eşitlik, aşk, barış, memleket sevgisinden “

vazgeçmeyen şairimiz.

Ve, Grup Mavi Liman.

“Esir düşmekte değil, teslim olmamakta bütün mesele…” deyip, Alanya Kültür Merkezi’nde N.Hikmet’in eserlerini sunmak için sahne alıyorlar. Kim bilir, seyirciye en iyisini sunmak için kaç kez ön çalışma, kaç kez prova yaptılar?

AKM dolu. Işıklar sönüyor, slayt görüntüsü eşliğinde sazın tellerinden “Gülümcan” doluyor kulaklarımıza. Yüreklerimiz kabarıyor. “Davet, Kerem Gibi, Vatan Haini, Memleketim, Ben İçeri Düştüğümden Beri, Saat Dört Yoksun, Doğdukları Yerde Ölenler, Tahirle Zühre Meselesi, Kız Çocuğu, Çok Yorgunum, Hoşçakal Kardeşim Deniz, Yaşama Dair, Vasiyet “ Müşvik Kenter ve Genco Erkal’ın Nazım’dan şiir görüntüleri…

“<ı>Bu bahçe, bu nemli toprak, bu yasemin kokusu, bu mehtaplı gece;
pırıldamakta devam edecek ben basıp gidince de.
Çünkü o, ben gelmeden, ben geldikten sonra da bana bağlı olmadan vardı.
Ve bende, bu aslın sureti çıktı sadece...”

Grup Mavi Liman.

Özge Demir, Tülay Ekici, İhsan Erdem, Cüneyt Güzel, Ö. Savaş Uzun, İsmail Bıkcan, Murat İpteş ve Ozan Meriç.

Her birinize, “suretin aslını ” hatırlattığınız / yaşattığınız için teşekkür ediyorum.