Memleketimden insan manzaraları

Vatanımı seviyorum diye geçinenden çok daha fazla seven, laik olduğunu iddia edenden daha laik, seviyorum diye geçinenden çok daha fazlasını yaşayan, aklıyla, yüreğiyle sevebilen bir ustaydı.

Mavi gözlü bir devdi, minicik elleri olan bir kadını sevdi, küçücük dünyasına kocaman bir memleket sevdasını yerleştirdi….

Gitmek istemedi, gönderildi.

Sevdi, sevildi.

Öyle afili kelimelerle anlatılamayacak kadar büyük bir yüreğe sahipti.

Memleketimden insan manzaralarıyla, gördüğü gösterebileceği insan yüzlerini, hayatlarını yansıttı…

Saygı ve özlemle anıyorum mavi gözlü dev adamı….

‘’Yaşamak şakaya gelmez,
büyük bir ciddiyetle yaşayacaksın
bir sincap gibi mesela,
yani, yaşamanın dışında ve ötesinde hiçbir şey beklemeden,
yani bütün işin gücün yaşamak olacak. ... ‘’

‘’Sevdiğin müddetçe ve sevebildiğin kadar
Sevdiğine her şeyini verdiğin müddetçe
ve verebildiğin kadar GENÇSİN... ‘’

‘’ Giderayak işlerim var bitirilecek, giderayak.
Ceylanı kurtardım avcının elinden
ama daha baygın yatar ayılamadı.
Kopardım portakalı dalından
ama kabuğu soyulamadı.
Oldum yıldızlarla haşır neşir
ama sayısı bir tamam sayılamadı.
Kuyudan çektim suyu
ama bardaklara konulamadı.
Güller dizildi tepsiye
ama taştan fincan oyulamadı.
Sevdalara doyulamadı.
Giderayak işlerim var bitirilecek, giderayak. ‘’

‘’ Sıçradık; şimşekli rüzgâra bindik!.
Kayalardan kayalarla kopan kartallar
çırpıyor ışıkta yaldızlanan kanatlarını.
Alev bilekli süvariler kamçılıyor
şaha kalkan atlarını!

Akın var, güneşe akın!

Güneşi Zapt edeceğiz

Güneşin zaptı yakın….’’