- Kategori
- Felsefe
Menfaatine Uygun Olma Hak
Tabii ki menfaatime uygun olacak.
“Ama Korkut senin menfaatine uygun olan benim olmaz, herkes böyle derse çatışma çıkar”
Çıksın; menfaatlerimizi ön plana alalım bakalım ne oluyor.
“Menfaatler çatışır, insanlar birbirini yer”
Neden belki menfaat değil bilinçsizlik.
Kişinin kendi menfaatine uygun davranması hakkıdır, başkalarını düşünmemesi bile; herkes kendi talep ve istekleriyle gelsin, bırakın onu bunu düşünmeyi.
Herkes alacağını alsın, kalan biz menfaatini düşünmeyenlere(genetik olarak bu yapıda insanlar da var)kalsın; ayrıca alamayanlar almasın, devlet onlara baksın.
Ben istiyorum benim olsun, daha fazlasını ya da hepsini istiyorum, kimseyi düşünemem…
En azından kimin neyi istediği anlaşılır.
Birbirimizi düşünmekten kendimizi düşünemiyoruz.
Böyle hem umutlarımızı hak dağıtımına bağlıyoruz “Elbet birileri de bizi düşünür”
Menfaatçi düzende alamazsan umudun kalmaz. Menfaatçi olduğun için menfaatsiz de yapamazsın. O zaman mecbur kazma kürek omuzda yürü dağlara.
Sakat bir anlayışın cezasını çekiyoruz(toplumsallık, insaniyet, yardımlaşma) Bu anlayış tembellik yaratıyor. Elimiz kolumuz her yere ulaşmıyor mağduriyet yaratıyor. Ve yüzyıllardır devam ediyor, hangi ülkede varsa orada fakirlik var.
Benim de, verme bana. Hepsini almaya çalış bana kalmasın. İyisini al kötüsü bana kalsın. Menfaatini düşünen insanı çok severim, biz kendimizi kurtarırız, Sirkeci’de çorba ısmarlamak zorunda kalmam hiç değilse.
Ne kadar fakir varsa menfaatçi olmayan, dervişin kanaat et diye kandırdığı.
Bana uymayan şeyi kabul etmeme eğilimindeyim, tavrım davranışım bu doğrultudadır.