Merkezin Merkezi Ankara Kızılay Kumrular Sokağı

Ankara'da yaşıyorum. Kızılay'ın merkezinde otuyorum. Hergün kızılaydan geçerken, kumrular sokaktan geçerken, şeçim bitti ne değişti diye kendime soruyorum.

Yine dolmuş terörü, taksi terörü kızılayın göbeğinde aynen devam etmekte, dolmuşları taksileri geçip, çıtır simitin ordan Kumrulara kazasız belasız ulaşmak için uzun bir süre geçiyor.

Sonrası, sonrası da aynı şekilde devam etmekte. Kumrular sokak. Nasıl sokaksa, sanki köy yolu, girintiler çukurlar. Bazen minik bir araba alayım diye düşünüyorum ama bu çukurları gördükten sonra minik bir arabanın burada mahvolabileceği aklıma geliyor. Kumrular sokağı için en iyisi bir arazi arabası yada 4X4, ama o da pahalı tabii.

Bu kadarla bitti mi. Bitmedi. Kumruların sağı solu değnekçiler dolu. Eskiden Kumrular üzerinde çalışırlardı. Son dönemde gündüzleri burayı şirket işletmeye bağlayınca artık 1. cadde, 2. cadde ve 3. cadde üzerine konumlandı bu değnekçiler. Ayrıca, akşam olunca Kumrular sokakta aynen devam.

Bitti mi? Devam... Halk kütüphanesinin köşesi, taksiler doldurmuş burayı. 1. caddeden içeri doğru epeyce uzanmışlar. Ağaçlara taksi park yeridir diye yazıları çivilemişler. Belli kısımların etrafını çevirmişler. Kütüphane kapısının önü taksiler kıraathanesi sanki. İnsan geçmektan çekiniyor. Tam karşısında da Çankaya Kaymakamlığı var.

Bitti mi? Sizce!! neyse fazla uzaymayayım...

Burası Kumrular sokak. Devlet Mahallesi diye de bilinen Namık Kemal Mahallesi. Kızılay'ın göbeği. Ankara'nın Merkezi. Merkezin Merkezi. Çankaya Kaymakamlığı burada. Hemen kumrular ile 1. caddenin köşesinde. Halk kütüphanesi var, Namık Kemal ilköğretim okulu burada. Var da var, hepsi burada.

Devletin her kesiminden insanlar burada oturuyor. Emniyetten, danıştaydan, milli eğitimden, bayındırlıktan, asker kesimden, maliyeden, cumhurbaşkanlığından, sanırım milletvekili de olabilir(eskiden varmış), hülasa, nerelerden nerelerden...

Sonra diyorum ki, Devlette iddialı makamlarda çalışanlar önce kendi yaşadıkları etrafı düzeltemez, gözümüze batan şeyleri gözmezden gelirse, nasıl iddialı büyük işleri yapabilirler.

Tabii burda kısır çekişmelerin içinde de olmak lazım. Şeçim penceresinden bakarsak; şu veya bucu olup olmamak değil, vatandaşsam, önce evimin önüne bakacağım, kumruları çukurlardan kurtarabilecekmisin, taksi dolmuş sorununa çözüm getirecekmisin. değnekçileri kaldırabilecekmisin, taksilerin durak adı altında etrafı işgal etmesini önlebilecekmisin.

Yoksa, beni şeç yoksa öbürü gelir deyip, korkuyla başarılı olup, aynı şekilde taksi dolmuş değnekçi terörü devam mı edecek.

Peki burada çalışan değerli devlet görevlileri, hergün gözünüze batan bu olayları görmezden gelip, kapının önündeki sorunları çözmeden, ülkenin büyük işleriyle mi uğraşacaksinız.

Bence medeniyet denen, insana saygı denen şey, herkesin kendi önüne bakması, ufak önemsiz gibi görünen sorunları çözmesi ile çok daha kolay olacaktır.

Yoksa Namık Kemalde eğitim hayatına başlayan minik çocuklar bunları aynen göreceklerdir. okulda öğrendiklerinin bir anlam ifade etmediklerini gözleriyle bizzat göreceklerdir. Miniklere böyle mi örnek olmak lazım.

Evet, burası Merkezin Merkezi Ankara Kızılay. Kumrular Sokağı. 1.cadde, 2.cadde, 3. cadde. Herşey burada, Herkes burada, herşey gözlerinin önünde.

Bir gerçeklik klasiği......

Bakalım daha neler göreceğiz....