Milâd

Dizginsiz küstahlığın

Esarete, hizmetkarlığa

Zorbalıkla açılan belirsizliğin

Güven boşluğunda;

İki yüzlülüğe, sevgisizliğe şahit;

İnsanlık ruhu, milâda vurulur..

Sözlerin yetmezken

Tual üzerine vuran fırçan

Renkleriyle;

İçinde patlayan volkanın

Ateşini vurur vurur...

Umudun rengi köşesinde,

Yedi düvele, onurunu

Gösteren insanlık tohumu,

Yürek yankılarıyla kuşanır

Ruh birliğinin ülküsüyle

Gönül adımları ısınarak sıklaşır...