- Kategori
- Gündelik Yaşam
Misafir misafiri sevmez, ev sahibi hiçbirini
Misafir misafiri sevmez? Vallahi ben gidecegim yerlerde, bana rahatsizlik verecegine inandigim insanlar varsa bulunmak istemem. Neden bir iki saatlik bir ziyaret icin sinirlerim tepeme gelsin? Neden bir karis surat oturup baskalarinin gununu de ziyan edeyim? Hassasim bu konuda. Birileri davet ederse, bu yuzden, hem de utanmadan hemen sorarim?
Bugun de dugunune ayni nedenlerle gitmedigimiz bir genc hanima ziyarete gidelim dedik. Uc gun oncesinden siki siki sorduk. Falancalar var mi? Hayir yok, dediler. Biz bize... Biz bize ise anami da getirelim mi? Once evet, dendi. Sonra hayir. Ev sahibi bu. Saygi duyariz. O nasil bize saygi duyuyor?
Gittik. Neredeyse elli kilometre uzakta bir yer. Kapida guler yuzle karsilandik. Iceri dogru yururken haberi verdiler. Falancalar da icerde... Kimler? Falanca hanim. bacisi, anasi...
Yahu biz anamizi da getirelim mi derken bir suru bahaneniz vardi? Bu ne? Diyemedik...
Kapida kalakaldik.
Soyleyecegimizi unuttuk.
Sinirlendik.
Kendi kendimize soylendik.
Utandik.
Niye mi utandik?
Genclere kendimizi anlatamadigimiz, bu yasimizda kapilarda rezil oldugumuz icin.
Hanimlar! Ne olur... Bizi; birileri ile bir arada olmak icin zorlamayin.
Siz kendi keyfinize -bizsiz- bakin...