Motor doksan model!

Her yaşın kendine göre bir güzelliği var arkadaşlar!

Korktuğum gibi değilmiş!

Elli yaş civarlarında olanlara bir ayağı çukurda gözüyle bakardım önceleri! Ne zaman ki elli yaşını devirdik, bu korkularımın yersiz olduğu kanaati uyandı bende!

Yarınlara daha güvenli bakabiliyorum!

Çukur mukur yok arkadaşlar!

Çukur insanın beyninde!

Zaten yeni neslin bizi bir amca bir dayı gibi gördüğü de yok!

Bunu iyiye yorumladığımı özellikle belirtmek isterim! Gençler de bizi kendilerinden farklı görmüyorlar demektir bu!

Diyelim metroda yolculuk yapıyorum! (bir defa bindin Ahmet, anlatır durursun!) Oturaklar dolu!

“Heey ihtiyar, gel otur!”

Bakmam sese doğru!

Omzumu dürter!

“ Hacı amca, ayakta durma. Bak kalktım yerimden senin için!”

“ Bilader rahatsız olma! Ben Dikimevi durağında ineceğim!”

“ Ya hacı amca en son durak o! Sen Kızılay’a varmazsın bu halinle! ( güzergâhı doğru mu yazıyorum?)

Bunlar olmadı!

Hatta merdivenleri ikişer üçer çıktım!

Selami karşılamıştı beni!

Vay be!

Elliyi aştık ama motor doksan model!