Nasıl bir Türkiye?

Bireysel olarak mutlu yaşıyor olmak yeterli midir hayatta?

Kurulduğundan beri hukuksuz bir ülke olmak, neyle açıklanabilir? Çünkü her zaman bir bahane var ve şimdiki bahane ise “paralel” devlet!

Şike ayağına mahvolan Türk Futbolu, hangimizi tatmin ediyor artık? Hangimiz zevkle futbol izliyor?

Türkiye’nin gelmiş-geçmiş en güzeli olan Amine’nin dünyada esamesi okunmuyor...

Cumhurbaşkanımız başkanlık yolunda hızla ilerliyor ve gün geçtikçe Putin’den dahi cesaretli adımlar atacağının sinyallerini veriyor. Hakkında konuşmaktan, yazmaktan ve görüş bildirmekten hepimizin ödü kopuyor. İtiraf edeyim kodese girmekten ben bile endişe duyuyorum. Çünkü girmek var ama çıkmak var mı?

Hukuk önünde ne yargı-yasama-yürütme üçlüsü eşit ne de insanlar! Nitekim zümresine göre insanlar için farklı-farklı hukuk uygulamaları olabiliyor. Halihazırda sabah tutuklamalarını görüyoruz. Gerekçesi ne olursa olsun, her vatandaş yasa önünde eşit olmalıdır!

Osmanlıca tartışmasına girmiyorum bile! Cumhuriyet yerine pek tabi ki Meşrutiyet kullanılabilir ve kullanılacak da!

Gittiğimiz yer doğru yer değil!

Yaşadıklarımız doğru şeyler değil!

Gerçekten yepyeni bir Türkiye var! Avrupadan kendini dışlamış, geçmişteki ecdadından ve uygulamalarından güç almaya çalışan, Suriye’yi yok etmeyi hedefleyen bir Türkiye! İŞİD yapısını destekleyen, dış politikası anlaşılamamış ve demokratik uygulamaların doğru ifa edildiğini iddia eden bir Türkiye!

Gazeteyi elime aldığımda endişe ediyorum bugün ne olacak diye! Televizyon ve radyo haberlerini seyretmiyorum ve dinlemiyorum!

Koskoca 4000 uzmanın katıldığı eğitim konseyinden Osmanlıca eğitim yapılmalı kararı çkıyor. Bunun üzerine ne söylenebilir ki?

Hadi hayırlısı!

Mançupyan gerçek bir entellüktüel ve azınlıktır. Ve danışman seçilmesinde son derece fayda vardır. Fakat tabi bu seçim reklam amaçlı yapılmadıysa! Niye bu toplum ve demokrasimiz, Alevilerimizin basit dinsel özgürlüklerini kabullenemiyor. Yoksa Sünni zihniyetimiz ya da Seyhülislama aldığımız Mercedes, üstünlük ve para hırsı, gözlerimizi mi bağladı?

Yazdıkça endişe duyuyorum, acaba nerede durmalıyım?

Galiba tam bu noktada; midem bulanıyor ve kusuyorum.

Hadi hayırlısı!