- Kategori
- Şiir
Ne biçim birşeysin sen
Ne biçim bir şeysin sen.
Dün ağız tadımdın
İlle de olması isteğim hayal.
Öpmek isterken dudaklarını
Kavgasız, sessiz kendinin uşağı
Bu gün
Düşmanıma duymadığım nefret
Gözümde seni bekliyor.
Değil miydi hani ellerin
İmdadıma yetişen
Değimliydi tenin
Üstüme battaniye gibi örttüğün.
Ne biçim bişeysin sen
Sen de bu dünya ya
boyun eğmişsen,
Yaşanacak bişey yok demektir