Ne olacak halimiz...

NE OLACAK HALİMİZ-GİDİYOR ELDEN DİLİMİZ

Yozlaşma, özenti, yabancılaşma, yabancı hayranlığı aldı başını gidiyor. Gitgide benliğimizden uzaklaşıyoruz. Eskiden doğuya dönmüştük, şimdi batıya, Amerika’ya dönük yüzümüz. Bu yüzden bir türlü kendimize dönemiyoruz, kendimize gelemiyoruz.

Artık başlamıyoruz, start veriyoruz! Hoşça kal, güle güle yerine bay baylaşıyoruz. Çarşıda, pazarda adı Türkçe olan satış yerlerini mumla arıyoruz. Satıcılar yabancı adlar koymazlarsa satış yerlerinin ikinci sınıf, kalitesiz, adi sanılacağından korkuyorlar

Evlerimiz dubleks, tripleks, salon salomanjeli, izoleli, dizaynlı. Yiyeceklerimizi taze kalsınlar diye dipfrizlere koyuyoruz. Yollar bariyerli, starlar badigardlı, gece kulüpleri adisyonlu, şovlu. Kulüpler klap oldu artık, clup’a benzetmek için klüp yazanlar var. Bankalar dekont veriyorlar. Türkçe tu kaka ediliyor, yabancı sözler okeyleniyor...

Kimi yabancı sözcüklerin yanına etmek eylemi getirerek Türkçeleştiriyoruz! Böylece orijinal, marjinal oluyoruz. Başarılı gençler onore ediliyorlar, lafını bilmeyenleri refüze ediyoruz. Dövizler deklare ediliyor,sırlar afişe ediliyor, gençler ajite ediliyor, agresifleşiyor.

Irklar asimile ediliyor, sporcular rekorları egale ediyor, sporumuzda mantalite, kondisyon, performans, motivasyon, defans, ofans, fikstür, deplasman, skor,rövanş, rövaşata gibi sözcükler cirit atıyor. Geçenlerde bir spikoş, “Takımımız faynıl fora gidiyor” diye bar bar bağırıyordu. Önce ne dediğini kavrayamadım, sonra kafama dank etti. Meğerse takımımız ilk dörde giriyormuş...

Ne kadar yabancı sözcük kullanırsak o kadar uygarlaşacağımızı, globalleşeceğimizi , başımızın göğe ereceğini sanıyoruz, boyumuz bir karış büyüyecek diye seviniyoruz.

Gözümüz aydın! Batıl-ılaşıyoruz! Dilde Avrupa Birliği’ne çoktan girdik ama niye arabamızı dağdan aşıralım derken düz yolda şaşırıyoruz?

Erhan Tığlı