Necati Tosuner

Platon, Şölen adlı diyalogunda aşkın özünü arar.

Bu eserin tamamı adına layık bir atmosferde, yani, şölen havasında geçer. Sohbete katılan herkes kendince aşkı tanımlamaya, yorumlamaya çalışır. Zaman ilerledikçe konuşmacıların heyecanı da artar. Önceden aldıkları karar gereği şarabın fazla tüketilmediği bu ateşli sohbetin baş kahramanı, Sokrat’tan başkası değildir elbette. Sokrat, herkesi büyük bir dikkat ve sabırla dinledikten sonra söz sırası kendisine geldiğinde, şimdi size Diatoma'dan söz edeceğim.Tanıdığım kadınlar içinde bilge olan tek kadındır diye gıyaben tanıttığı bu kadından aşkı yeniden öğrendiğini söyler ve Diatoma'nın ağzından aşkı  anlatmaya başlar.

Diotima'ya göre aşk eksikliktir. Çünkü insan eksik olarak doğar ve kendini tek başına onaramaz, tamamlayamaz.

Diotima, insanın eksikliğini giderip onu tamamlayacak ve aşık ile maşuğu bir edecek yegane ilacın aşk olduğunu söyler.

Sokrat dahil, aşkı söyleşen ve  hepsi eşcinsel olan bu erkek topluluğu, bilgelik tacıyla onurlandırılmış bir kadının aşk hakkındaki düşüncelerini dinlemektedir artık Sokrat’ın ağzından. Dostların dostlullarını pekiştirdiği bu sohbet şölen havasında devam ve sona erer.

Türk edebiyatının ustalarından Necati Tosuner hakkında hiçbir fikre sahip olmayan birisi onun öykülerinden yalnızca bir tanesini bile okusa, onu yazmaya iten kuvvetin eksiklik olduğunu anlayacaktır hemen.

Evet, Necati Tosuner’in büyüsü eksikliktir. İşte bu yüzden eksikler ülkesinin Prensi olmuştur.

Tosuner bir Prens olmanın yanı sıra, aynı zaman da bir ironi ustasıdır. Ona acıyan okuyucuya tuttuğu  aynada beliren surata , söyle bakalım eksik olan kim? Sen misin yoksa ben miyim? Diye sorar.