Neden özgür olamıyoruz ki?

Hayat çamaşır ipi, siz çamaşır, saplantılarınız ve takıntılarınızda sizlerin mandalları mı oldu? Hep ıslak hep gözü yaşlı mısınız? Bu ipte kuruyamıyor, mandallarınızdan kurtulamıyor musunuz? Neden ipinizi değiştirmiyor, neden mandallarınızı atmıyorsunuz? Kendinizi neden özgürce kurumaya bırakmıyorsunuz?

Korkudan, değil mi?
Evet o korku değil midir bize çeşit çeşit bahaneler sıralatan ve adım atmamızı engelleyen. İnatla ısrarla, değişmeyeceğini bildiğimiz şeyleri ızdırap çeke çeke el alem ne der korkusuyla ya da çemberimizin dışına çıkarsak ne olur korkusuyla yaşamaya devam ettiren.

Tek bir hayatımız olduğunu hepimiz biliriz ama ne kadar bunu önemseriz? Kaç kişi bu gerçeğin tam olarak farkına varıp cesurca hayat ipini değiştirmek için eyleme geçebiliyor? Ben etrafımda değiştirebileni çok görmüyorum açıkçası. Herkes mır mır mır kedi gibi mırıldanıp işinden, eşinden, çocuğundan, çocuğunun okulundan, evinden, işyerinden, oturduğu şehirden, akrabasından ondan, bundan, şundan her şeyden şikayet edip duruyor. Sonra da bütün bunları aynen yaşamaya devam ediyor. Ne garip şeydir bu hiç düşündünüz mü? Eyleme geçmemek için bin bir bahane uydurup, kendimizi kandırmak! Ben derim ki eğer insan gerçekten bir şeyi istiyorsa mutlaka ve mutlaka harekete geçmeli, biricik hayatının iplerini kendi eline almalıdır.

Hadi kalkın ayağı şöyle bir silkelenin. Gerçekten neyi veya neleri değiştirmek istiyorsunuz? Alın kalemi kağıdı elinize sıralayın değiştirmek istediklerinizi ve bugünü kendinize dönüm noktası ilan edin. Gerçekten yaşamak istediğiniz hayat önünüzde dururken neden tekmeliyorsunuz onu? Hak ettiğiniz ve yaşamayı hayal ettiğiniz hayata ulaşamayacak kadar beceriksiz misiniz, aciz misiniz? Bence hiçte değilsiniz, bir çok zihinsel ve bedensel engelli insan bile hayatının zirvesine ulaşabiliyorsa sizler neyi bahane edebilirsiniz?

Tek yapacağınız şey, hayallerinizi ve planlarınızı gerçeğe dönüştürmek için, eylem anahtarınızı elinize alıp kendiz  için hayatınızın kapılarını açmak olacaktır.

Yerinizde oturmadığınız müddetçe hiç bir şey imkansız değildir.

İçinizdeki ışığa güvenin ve o ışıkla yol alın…

Hayat çamaşır ipi, siz çamaşır, saplantılarınız ve takıntılarınızda sizlerin mandalları mı oldu? Hep ıslak hep gözü yaşlı mısınız? Bu ipte kuruyamıyor, mandallarınızdan kurtulamıyor musunuz? Neden ipinizi değiştirmiyor, neden mandallarınızı atmıyorsunuz? Kendinizi neden özgürce kurumaya bırakmıyorsunuz?

Korkudan, değil mi?
Evet o korku değil midir bize çeşit çeşit bahaneler sıralatan ve adım atmamızı engelleyen. İnatla ısrarla, değişmeyeceğini bildiğimiz şeyleri ızdırap çeke çeke el alem ne der korkusuyla ya da çemberimizin dışına çıkarsak ne olur korkusuyla yaşamaya devam ettiren.

Tek bir hayatımız olduğunu hepimiz biliriz ama ne kadar bunu önemseriz? Kaç kişi bu gerçeğin tam olarak farkına varıp cesurca hayat ipini değiştirmek için eyleme geçebiliyor? Ben etrafımda değiştirebileni çok görmüyorum açıkçası. Herkes mır mır mır kedi gibi mırıldanıp işinden, eşinden, çocuğundan, çocuğunun okulundan, evinden, işyerinden, oturduğu şehirden, akrabasından ondan, bundan, şundan her şeyden şikayet edip duruyor. Sonra da bütün bunları aynen yaşamaya devam ediyor. Ne garip şeydir bu hiç düşündünüz mü? Eyleme geçmemek için bin bir bahane uydurup, kendimizi kandırmak! Ben derim ki eğer insan gerçekten bir şeyi istiyorsa mutlaka ve mutlaka harekete geçmeli, biricik hayatının iplerini kendi eline almalıdır.

Hadi kalkın ayağı şöyle bir silkelenin. Gerçekten neyi veya neleri değiştirmek istiyorsunuz? Alın kalemi kağıdı elinize sıralayın değiştirmek istediklerinizi ve bugünü kendinize dönüm noktası ilan edin. Gerçekten yaşamak istediğiniz hayat önünüzde dururken neden tekmeliyorsunuz onu? Hak ettiğiniz ve yaşamayı hayal ettiğiniz hayata ulaşamayacak kadar beceriksiz misiniz, aciz misiniz? Bence hiçte değilsiniz, bir çok zihinsel ve bedensel engelli insan bile hayatının zirvesine ulaşabiliyorsa sizler neyi bahane edebilirsiniz?

Tek yapacağınız şey, hayallerinizi ve planlarınızı gerçeğe dönüştürmek için, eylem anahtarınızı elinize alıp kendiz  için hayatınızın kapılarını açmak olacaktır.

Yerinizde oturmadığınız müddetçe hiç bir şey imkansız değildir.

İçinizdeki ışığa güvenin ve o ışıkla yol alın…