Nedir bu kadınlardan çektiğimiz?

Kadınlar yönetiyor dünyayı kadınlar.

Biz ne desek boş!

Ne yazsak hikâye!

Var mı eşini aramadan iş çıkışı bara, meyhaneye, maça gidebilen, Hatun aradığında postayı koyup bıyıklarını burarak “ hesap mı vereceğiz” diye kükreyen adam?

Vardır bir iki tane mutlaka ama benim etrafımda yok...(!)

Çok tereyağından dağ gördüm! Telefon her çaldığında “acaba bizimki mi arıyor?” Deyip üç buçuk atan, konuşmayı masadaki arkadaşları duymasın diye helâ köşelerine kaçan!

Masaya dönüşten sonra “ arkadaşlar kusura bakmayın, misafir gelmiş acil eve gitmem lazım” diyen. Söylediğine kendi de inanmayan!

Eve gittiğinde de fırçayı yiyen!

Banka müşterisi gibi kredi limitlerimiz var bizim!

“ Bu akşam oturup iki tek atalım mı?”

“ Olmaz kredim yok, evde oturup bonus toplamam lazım”

“ Nasıl tükettin kredini?”

“ Üç ay önce, Türkiye- Almanya maçını Hayri’nin meyhanede izlemiştik ya! Ramazan bayramına kadar yasaklıyım”

“ Tamam, o zaman...(!)”

Koskoca adamla alışverişe gidiyoruz... İndirim var, altı üstü ucuza bir çift ayakkabı alacağız...

“ Ne düşünüyorsun alsana oğlum, kösele ayakkabı otuz dokuza düşmüş nerde bulacağız bir daha”

“ Ya ben geçen yıl almıştım.”

“ Paran yoksa vereyim ödeşiriz sonra!”

“ Üstüme gelme ya, alamam...”

Aradan biraz geçiyor, bizimkinin gözler kahverengi ayakkabılarda ama cesaret edemiyor, cepten iki yeşillik verip alamıyor...(!)

Biraz sonra dükkânın en kuytu yerine geçip, devlet sırlarını düşmana satan ajan edası ile ağzını eliyle kapatıp, yengeyi arıyor...

“ Aşkım hani sen düğün için elbise almıştın ya kendine, ben de kösele ayakkabı buldum ucuz!”

Yenge ne diyorsa artık!

“ Yok, vallahi kredi kartına taksit falan yaptırmayacağım, peşin alacağım.”

Bu yazdığımı ötemden berimden uydurduğumu zannetmeyin sakın.

Eksiği var fazlası yok.

Adam ciddi bir şirkette yönetici, kelli felli bir şey ama kılıbııık. ( Yazıyı okursa bittik!)

Nasıl bir psikolojidir bu?

Önce yengenin düğün için aldığı elbiseyi hatırlatıyor, ardından kadının elbise almasından pay çıkartıyor. Sıktırıp bir çift ayakkabı alamıyor, arkasından, sözlü talep ediyor..

Yenge az bile yapıyor!

Bunun gibisine “ikametgâh ve nüfus sureti ile yazılı başvur” demek, biraz da süründürmek gerek...

Yazmayacaktım ama konu konuyu açıyor...(!)

Geçen cumartesi gecesi iş yerinden arkadaşlarla balığa çıktık, oltaları attık bekliyoruz....

Avlandığımız yerin biraz ilerisinde, denize sıfır bir cafe-bar var.

Bangır bangır müzik!

Bizim cengâverlerden birinin cep telefonu çaldı... Eli telefona gitmedi ama ne yapsın adam? Ne yapsın? Kayıkta çıt yok!

“ Balıktayım hala”

...........

“ Müzik sesi sahilden geliyor canım!”

Telefon kapandı amcanın surat kıpkırmızı...

“ Ağabey be müzik sesini duydu, ses sahilden geliyor dedim ama evde görüşürüz dedi. Ne yapacağım şimdi ben?”

Bilirkişiyim ya , çözüm üreticisiyim ya!

Oltayı kenara bırakıp elimle çenemi kavradım, düşündüm.... “ Barın denizden cep telefonu ile fotoğrafını çek” dedim... “ Anlaşıldı bu gece balıkları sana vereceğiz” diye de ekledim...( Allahtan kafa zehir gibi çalışıyor! )

Satış temsilciliği yaptığım dönemler, şirket yemek fişi veriyor, beraber çalıştığımız arkadaşlardan biri evli hepimiz bekârız... Akşamları bir araya geliyoruz, yemeği beraber yiyor, takılıyoruz...

Saraydayız ( Tekirdağ) evli olan arkadaşın ailesi İstanbul’da... Hafta sonları gidiyor, bizimle bekâr evinde kalıyor...

Yiyoruz, içiyoruz hesap geliyor, yemek fişleri ile Alman usulü ödüyoruz... Evli olan arkadaşta fiş yok, ısmarlıyoruz...

Yiyoruz, içiyoruz hesap geliyor, evli olan arkadaş fişleri arabada unutuyor... Ismarlıyoruz...

Bir iki beş derken, çıldırıyor doyurmaya bıktığımız arkadaşı üç kişi askıya alıyoruz, kafalarımız da güzel...

“ Söyle lan yemek fişlerini ne yapıyorsun?”

Cevap yok!

Güp! Karnına bir yumruk!

“Söylesene lan adam gibi nerde senin yemek fişlerin? Yıldık ulan!”

Ses yok!

“Şak” bir tokat...

Baktı kaçarı göçeri kalmadı.

Bir taraftan ağlıyor, bir taraftan bize yemin ettiriyor....

“ Başkasına söylerseniz intihar ederim oğlum...”

“ Tamam aramızda”

“ Yengen zorla alıyor fişleri benden ühü ühühüüüüüüü”

“ Tüh Allah cezanı vermesin”

Bana bu yazıdan sonra bulaşacaklara bir fıkra ile toptan cevap vereyim.

Bir gün aslan ile boğa bara gitmişler bir iki tek attıktan sonra aslan müsaade istemiş. Boğa bununla dalga geçmiş :
- Koskoca aslansın. Ormanlar kralısın. Saat daha sekiz. Hiç yakışır mi sana kılıbık!
Aslan kükremiş :

- Eee beni evde bir aslan bekliyor, seninki gibi bir inek değil