- Kategori
- Şiir
Neyine aldandım
ah ki ah gidişilerin ayak izi kaldı kalbimde.
Neydi aldandığım
Kaşına mı gözüne mi?
Gülüşüne mi bakışına mı?
Gönlüne mi yüreğine mi?
Neyine aldandım senin
Sen söyle
Neydin diye sordum
Yine dönüp kendimde aradım cevabımı
Senden önce var mıydım hayallerinde
Seninle ne olmuştum düşlerinde
Yalanla mı büyüttün beni göğsünde
Acı yalnızlığımın susuz çölündeyim
Şimdi ben
Aşsız aşksız sensiz ve kimsesizim
Öksüz kaldı sol yanım
Duymaz oldu gözlerim bir başka gözleri
Teslim olmuşken tüm benliğimle
Son demime kadar yudumlarken seni
Neydim senin için aldandığım
O düşlerde
Geride kaldıkça kaldım uçurumlardayım
Gerisi bahaneydi sende
Yâda geçiştirdin beni o tenin içinde
Hadi şimdi sen söyle
Aşkı bize günah ettin
Aşka gel ateşin içinde
Yanmıyorsa alevin savrulsun külün
Kaçmayı sevdin sen kolayı geçerek
Zoru sevmedin sevilmeyi göze almadan
Sen neydin aldandığım da
Yanmıyorsan sevda senin neyine
Sen vurdumduymaz
Bilsem ki sevmezsin ah aldın
Ve bilsem ki affetmen gam kaldı
Ben seni sevmekten usanmaz
Kalsam da sensiz gönlüm sensiz olmaz
Aldandığım yandığım sen
Ve bilirim aşım ekmeğim gibi
Yüreğime ektim bir fidan gibi
İlk gün ki gibi sen gibi ben gibi
Oluruz biz sonsuzluğun ömrü gibi.