Nezihe Viranyalı

Son "şeb-i yelda" sını* yaşadı. 22 Aralık 2004 günü bu dünyadan ayrıldı.

Gök Kızı, Türk Kızı, Atatürk Kızı; Dünyanın İlk Kadın Savaş Pilotu Sabiha Gökçen'in yetiştirdiği dört kadın pilottan sonuncusuydu. Üst devreleri; Edibe Subaşı, Yıldız Uçman ve Şahavet Karapars'ı izleyen, en az onlar kadar başarılı, hırslı ve Yurtsever dört kadın pilottan sonuncusu...

Sabiha Gökçen'in, Sofya'da yaptığı gösterilerden etkilenmiş ve Türkiye'ye gelerek Türkkuşu öğrencilerinden olmuştu. Paraşütçülük, planör ve motorlu tayyare eğitimleri aldı.

Sevdası gökyüzüneydi. Hiç evlenmedi.

Gökyüzüne sevdalı yüzlerce öğrenci yetiştirdi. Türkkuşu okullarında yıllarca öğretmen olarak çalıştı. Türk Hava Kurumu'undan emekli oldu.

Paraşütle 100 atlayış gerçekleştirdi. Planörle 100 saatin üzerinde uçuşu var. Motorlu tayyare ile ise, 2800 saatlik kayıtlı uçuş yaptı..

Bulgaristan'ın Vidin kentinde 1924 yılında dünyaya gelmiş. 22 Aralık 2004 günü İstanbul'da yaşama veda etti. Bu gün tam beş yıl olmuş Sevgili Nezihe Viranyalı Hocamızı sonsuz maviliğe uğurlayalı...

1955 yılında Hollanda ve Almanya'da yapılan Uluslararası Havacılık Gösterilerine Paraşütçü olarak katılmış, Havacılık Tarihinin efsane pilotu Jacqueline Cochran tarfından Amerika Birleşik Devletleri'ne davet edilmiş ve Tenesse Üniversitesi'ne giderek özel bursla sivil havacılık okulunda eğitim almıştır.

Yaşamının son yıllarını İstanbul'da bir huzurevinde geçiren Nezihe Viranyalı'nın bir kaza sonucu kırılan ayağı ve omuzu nedeniyle geçirdiği ameliyatlar sonrasında kangren olan bir bacağı kesildi. 2004 Yılında Dünya Gazetesi tarafından "Türk Kadını Onur Ödülü" ile ödüllendirildi.

Bağırsak kanseri olan Viranyalı; yılın en uzun gecesini yaşadı, 22 Aralık 2004 günü aramızdan ayrıdı. Karacaahmet Mezarlığı'nda toprağa verildi.

1940'lı yıllarda Ankara'da özel otomobil sahibi olan az sayıda kadınlar arasındaydı. Buz pateni yapar, akordiyon çalardı. Almanca, İngilizce, Bulgarca ve Rusça biliyordu.

Ölümünden kısa bir süre önce Sabah Gazetesi'nden Sayın Hasan Erşan'a verdiği röportajında; " ABD'de kalmam için çok yüksek ücretler teklif ettiler, ben kabul etmedim. hep 'Vatanım' dedim. Yaşamım boyunca Atatürk'ün çizdiği çağdaş Türk Kadını modeline uygun bir Türk Kadını olarak yaşadım." diyordu.

Son "şeb-i yelda" sını* yaşadı. 22 Aralık 2004 günü bu dünyadan ayrıldı.

* şeb_i yelda: en uzun gece, aralık ayının 21. gecesi.