Okulun Bahçesinde Fransızca Şarkılar

Her düş sonrası bana böyle olur. Böyle şimdi aşağıda. Duştan sonra gerçekler...

Birisi senden telefon bekliyor. Okulun bahçesinde Fransızca şarkılar söylüyor çocuklar. Babam yanımda yürüyor. Ağlıyorum. Kimseler yok etrafta. Çocuklar şarkılar söylüyor bağıra bağıra. Biraz sessizlik, diyor babam. Fındık bahçelerinde gezinen o ayaklar kime ait?

5 dakika sonra çay hazır, dedi ruhu bir başka dalgalı adam.

5 dakika sonra karşılıklı çay içiyor iki adam. ADAM, diye düşündükçe kahkalar damdan düşüyor. Çay da çay olmuş ha! Ha gayret, ne gayret; soru soran yok.

Biri içeride. Öteki de içeride. İkisi dışarıda. Ya bu çay içen iki adam Fransızca şarkıların neresinde?

Basit. Telefon açabilirsin. Dünden, şimdiden, yarından konuşabilirsin. Çocukluğunda koşabilirsin. Kana kana çeşmeden su içebilirsin. Hadi dondurma da ye! Ama lütfen konuş. Karşıdaki ses, sesine muhtaç.

Biz aslında iki kişi değiliz. İtiraf ediyorum. Ben hiç TEK olmadım. O hep yanımdaydı. Benimleydi. Belki benden çok o bendi. Bu çayı da o demledi. O hep benden iyi çay demlemiştir. Daha konuşalım mı, boyutlarımızdan çıkalım mı?

Okulun bahçesinde çocuklar Fransızca şarkılar söylüyordu, ben babamla ağlıyordum, yalnız.

1. Not: İki gün sonra yine o okulun yanından geçtim, çocuklar Fransızca şarkılar söylüyordu, acelem vardı, babam yoktu.

2. Not:

Şimdi büyükler şarkılar söylüyor
çocuklar alkışlıyor
o iki adam çay içiyor
üç yok!
Baba bahçede
çocukluk buz gibi ayran taşıyor
yüreğinden taşarak
o dağ kopuyor
hayat işte dalga dalga.

Ş.Y.