Okurunu bekleyen bir roman hakkındadır

Şu okuyacağınız yazı (tabii zahmet edip okursanız) bir okurun* Gölge Gününün Azabı ve Ateşin Gül Serinliği** romanı hakkında yorumudur.

(Kusura bakmazsanız sevgili okurun yorumuna geçmeden önce kitap hakkında kendi görüşümü araya sıkıştıracağım. Sebebine gelince: Kırk yılın başı bir okur bulduk, sözü ona verelim dedik, yazı iki kere geri çevrildi. Bu yüzden bir yazar olarak kendi ürünüm hakkında konuşmayı hiç istemediğim halde saygıdeğer blog editörlerinin hatırına yoğurdum ekşi değil demek zorunda kaldım.)

Yoruma gelince, harfi harfine şöyle:

Günlerdir uğraşıyorum yazmaya ama bir türlü beceremiyorum. Ne kadar zor şeymiş yazmak. Hele bir de yazdıklarını bir yazar okuyacaksa... Neyse böyle bir yeteneğim ve sabrım yok ama iyi okurum gerçekten. Yanlışlarımdan dolayı umarım beni bağışlarsınız.

Önce detaylarınızın kitaba can suyu olduğunu söylemek istiyorum. O kadar sade ve güçlü tanımlamalar kullanmışsınız ki, kitabın içine çekip aldı beni. Hiç bilmediğim yerleri gördüm, hiç tanımadığım insanların yüreklerini bütün çıplaklığıyla tanıdım. Hatta o çok sevdikleri hayvancıklarını bile rengine varıncaya kadar tanıdım. Bilmediğim bir kaosun içinde buluverdim kendimi. Aynı acıyı yaşayamasam da onları anladım, yürekleri içimi yaktı. Bütün bunlar, sizin detaylarınızın güçlü etkisinden oldu. Bütün bölgenin yaşadığı acıyı, bir avuç insanın hayatından kesitlerle o kadar net açıklamışsınız ki...

   Eksik olan bir şey var demiştim. Şimdi sıra onda. Oralardan göç edenlere sordum. Birkaç tanıdığım var. Devletin şiddetinin yanı sıra teröristlerin de şiddetine maruz kalmış o güzel insanlar. Neden bunlara değinmediğinizi bilmiyorum. Sorgulamak da haddim değil, ama merak etmiyor da değilim.

   Hiçbir kitapta bu kadar sevgiyi bir arada yaşamadım. Allah sevgisi, insan sevgisi, hayvan sevgisi, doğa sevgisi ve aşk... Birbirine geçmiş ve bir bütün oluşmuş kitabınızda. Sanki yüreğiniz kaleminizin mürekkebi ve kaleminiz de duygularınız olmuş. Bitirinceye kadar gözlerim nemliydi. O kadar akıcı bir dil kullanmışsınız ki insan elinden bırakamıyor. Bitirdiğimde gözyaşlarımı özgür bıraktım ve utandım insanlığımdan. O anda aklıma bir şairin sözü geldi, AĞLAMIYORUM DOSTLARIM, GÖZLERİM YÜZÜME TÜKÜRÜYOR... Utandım hiçbir şey yapamadığımdan ve bu topraklarda yaşadığımdan.

   Bu kitabın tanıtımının yeterince neden yapılmadığını da anlamış değilim. Dilerim yüreğinizin zenginliği hiç azalmasın. Oyalı yazmanız için de başarılar... Allah daima yanınızda olsun ve size güç versin. Saygılar...

* (Kıymetli okur/yazar Zeliş Günaydın Hanımefendiye teşekkür ederim hem tanıtımı ve dağıtımı yeterince yapılamayan bir kitabı zahmetle sabırla arayıp bulduğu için hem de azimle okuyup yorumladığı için...)  

** Gölge Gününün Azabı ve Ateşin Gül Serinliği, fırat mehmet eroğlu, Kurgu Kültür Merkezi Yayınları, Ankara, 408 sayfa.