- Kategori
- Anılar
Öldürmek zorundaydım.
Geçenlerde elimdeki demir çubukla büyük bir fare öldürdüm. :)
Zevk için değil musallat olmuştu bize, yapmak zorundaydım!
Küçük bir kovalamacının ve demir çubuğun darbeleri ardında sırtüstü önüme düştü, kıvranıyordu.
Bacağı ve kuyruğu kan içerisindeydi, daha fazla acı çekmesini istemiyordum, ne yapacağımı şaşırmıştım.Onu bu halde dışarı atamazdım ya canlanır kaçarsa ve tekrar bize musallat olursa...
Aklıma kafasına demir çubukla vurmak geldi. Hani filmlerde işe yarayan türden. Gerildim ve sertçe vurdum.
Bir anda kıvranmayı kesti fişi çekilen makine misali .
Kafasında küçük bir kan damlası belirdi.Gitgide o kan damlası büyümeye ve çevresinde küçük bir kan gölü oluşturmaya başladı.
O an bir başarı duygusuyla karışık bir hüzün hissettim. Evet başarmıştım. İnsan her zaman ki gibi üstün gelmiştir.
Üzüldüm çünkü o fare bana musallat olmayı en ağır şekilde ödemişti, fakat gerçekte onun tek amacı yaşamaktır.
Biraz bekledikten sonra cansız bedenini yerden kaldırdım. Yerdeki kan birikintilerini temizledim.
Onsuz daha huzurluyum, yaptığımdan pişman değilim.
Keşke bana musallat olmasaydın. Çöp konteynırında huzur içinde yat .