Ölümcül birer hastayız hepimiz

Sadece hayat var elimizde

Yaşanası

Yapabileceğimiz başka hiçbir şey yok.

Hepimiz biliyoruz.

Küçücük odalarda yaşıyoruz.

Özlemlerimizi içimize atıyoruz

Olmadık şeylerle vakit geçiriyoruz

Sanki karşıda bir film çekiliyor

Oturmuşuz kaldırım taşına izliyoruz

Hepimiz biliyoruz

Ölümcül bir hastayız biz

Bekliyoruz

Sağa bölmüşler bizi

Sola bölmüşler

Dinlere ayırmışlar bizi

Bir sürü mezhepler

Sınıflara ayırmışlar bizi

Fakirler, zenginler, patronlar, işçiler

Kanunlar koymuşlar

Köleler ve efendiler

Mahkemeler kurmuşlar

Karşınızda tanımadığınız bir adam

Ve en mahrem sorular

Hayatın ellerinden yaşamı alamadan

Duyarlılık adına ülkeyi kurtarmalar

Kendi yatağının altındaki canavarları kovmadan

Bir sürü başka şeye kafa yormalar

Sadece hayat var elimizde

Kısacık, geri dönüşü olmayan

Biri bırakıp gidiyor yanı başımızdan

“Hayat devam ediyor” diyoruz

Peki “Nasıl?”

Hiçbir şey yapmadan

Saksı çiçekleri gibiyiz

Kendi yerlerimizde dikilmiş

Korunuyoruz

Fırtınadan, güneşten, yağmurdan

Öylece ölümü bekliyoruz

Bilmiyormuş gibi yapıyoruz

Kimi yalnızlığa mahkum

Kimi durmadan koşuşturmaya

Kimi hırsa, kimi paraya

Kimi dizilerde, diğeri odalarda, öbürü bilgisayarda

Kimi farkında değil

Kimi hasret güneşe

Kimi aşka

Kiminin beklediği sadece bir gülümseme

Biz ne istiyoruz, kimiz

Neleri özlüyoruz

Neleri istiyoruz

Nelere tutsağız biz

Hayat her sabah yeniden başlar

Hayat herkesin anladığı kadar

Hayat sonu belli film

Görevimiz mutlu yaşamak bizim

İntikam almaya başlamadan anılar

Hayat göze aldığındır ile  bluenotes1