Ortada bir acı var...

Son günlerde sürekli ekranlarda Filistin'i ve çatışmaları görüyoruz. Kimimiz izleyip ne olacak bu mazlumların hali derken kimimiz sonuna kadar dayanamayıp izleyemiyor, kanalı değiştiriyoruz. Bizim izlemeye yüreğimizin dayanmadığı bu acıyı yaşayan insanlar var. Bizler bu durumu biliyoruz ama sadece biliyoruz. Anlamıyoruz, anlayamıyoruz ve aynı durumu yaşamadığımız için anlayamayacağız.

Sosyal paylaşım alanlarında kahramanca paylaşım yapıp onu şunu bunu alma dedik mi insanlık görevimizi tamamlamış olduğumuzu zannediyoruz. Sonra hadi bakalım başlasın bayram alışverişi.

Çılgınlar gibi avmlere koşalım. Tabiki de gideceğiz. Çünkü bu bizim hakkımız daha bir saat önce Filistin için paylaşım yaptığımız sayfamızda şimdi bir yer bildirim yapalım. Alışveriş yaptık eeee kolay mı yorulduk şöyle en afillisinden bi yemek yiyelim ama fotoğrafını atmayı unutmayalım. Çünkü bunlar bizim hakkımız.

Peki Filistin? Ölen çocuklar, yaralı bedenler, yavrusunun ölü vucudunu bağrına basan anneler, yanı başında babası öldürülen genç kızlar, bombalar, sesler. Yavrusunu kurtarmak için çatışma alanına canını hiçe sayarak giren anne?

Peki ya ACI?

Öyle sahtesinden değil en kalitelisinden markalısından ACI?

Ortada çok ama çok büyük bir acı var. Tıpkı uzay gibi sonsuz, büyük ve kocaman.

Ve bizler bu acının ufacık bir ucundan bile alamıyoruz, almayı beceremiyoruz.

Haydi güzel ülkemin güzel insanları çılgınlar gibi bayram alışverişi yapmaya devam edin. Bizlerde bu acıyı taşıyacak yürek yok nasıl olsa....