Ortak Değer Futbol

1998 Dünya Kupası’nda ABD ve Iran karşı karşıya gelince ben de herkes gibi sunu düşünmüştüm; bu iki devleti başka hangi güç bir araya getirebilir? Aslında bu sorunun yanıtı bazılarımızın gecesini gündüzüne katarak takip ettiği ama bazılarımızın da öneminin hala farkında olamadığı bir spor dalından; futboldan başka bir şey değil.

Temellerini ister milattan önceye isterseniz ortaçağ Avrupası'na dayandırın, bu sihirli ayak topunun bir gün dünyanın en önemli olgularından biri olacağını o yıllarda eminim kimse tahmin edemezdi. Basit, anlaşılır ve az sayıdaki kuralları, kolay erişilebilirliği, mücadelesi ve tabi ki heyecanı ile futbol, hiç kuskusuz 21. yüzyılın en önemli değerlerinden ve insanlığın en büyük lisanlarından birisi.

Tıpkı 98 yılındaki ABD-Iran maçı gibi 1986'daki Arjantin-İngiltere -ki bu maç iki ülke arasındaki Falkland Savası’ndan sonraki ilk yakin temastır- ya da 2002 yılındaki Güney Kore-Kuzey Kore maçları, bir araya gelmesi için büyük diplomatik çabalar gerektiren ülkeleri kolayca bir araya getirmiş ve bu ülkeler arasındaki ilişkiyi hiç bir zaman olumsuz etkilenmemiştir.

Bizim için de yukarıdakilere benzer bir durum bildiğiniz gibi hafta sonunda Erivan'da gerçekleşti. Ermenistan ile siyasi ilişkilerimiz göz önüne alındığında bu ülkenin milli takimi ile resmi bir maç yapmamız dahi başlı başına bir futbol karsılaşmasının ötesinde bir anlam taşırken iki ülkenin devlet kademesindeki en önemli isimlerin bu maç vesilesi ile bir araya gelmesi meşin yuvarlağın yeri geldiğinde kendinden büyük ne gibi olaylara vesile olabileceğinin en somut ve güzel kanıtıydı. Sayın Cumhurbaskanimiz'in Erivan’ı ziyaretine istinaden muhtemelen önümüzdeki sene oynanacak rövanş karsılaşmasında da Ermenistan devlet başkanını ülkemizde göreceğiz ve belki de bu olaylar iki ülke arasındaki temasların başlangıç noktası olacak. Elbette bu karsılaşmalar sonucu ne biz Ermenistan’ın iddialarını kabul edeceğiz ne de onlar bu iddiadan vazgeçecek ancak iki ülke devlet büyüklerini bir araya getirmede nice diplomatik girişimlerin başarısız kaldığını ancak sadece futbolun bu kişileri ayni masa etrafında topladığı düşünüldüğünde kimine göre gereksiz ve bos ama kimine göre de birebir hayatin yansıması olan futbol oyununun gücü çok net bir şekilde ortaya çıkıyor.

Neticede şu bir gerçek ki ne İsrail ve Filistin milli takımları arasında oynanan maç bu iki devlet arasındaki savaşı bitirebildi ne de Arjantin ve İngiltere maçları bu iki ülke arasındaki husumeti. Zira sadece futbolun kendisinden böyle bir görev beklemek büyük haksizlik olur ancak ülkelerin bazen ayni dili (futbolu) konuşması, bazen diğer her alanda mağlup durumda olanın sahada zalimi dize getirmesi ya da en azından halklar arasındaki dostluk ve barışı geliştirmesi açısından futbol, hiç ilgisi olmadığı bir alan olan siyasette dahi etkili olduğunu göstermektedir. Nitekim tüm bu örneklerin ışığında bu oyunun sadece maddi değil manevi olarak da çok geniş bir potansiyeli olduğu açıkça görülmekte ve bir yönüyle herkese hitap eden futbolun neden kitleleri peşinden sürüklediği daha iyi anlaşılmaktadır.