Öyle bir zaman ki

Ne çok baş var yön bilmez  ayakların taşıdığı
Ne çok kulak, pamuk tıkanmışcasına sağır
Kim duyar bu kirli sesler arasındaki notaları
Bu sınırsız hissedişi yüklenecek hangi bağır

Pusulalar şaşırmış pervanelerin büyülenmiş gözleri
Karanlıkta söndü sönecek kandillere rağbet
Bu elim kalabalıkta koşanların kimliğinden yok mu  haberi ?
Nasıl korkutmaz ki her canı ! Her an olası o nihayet

Kahırlar inse gökten yerden fışkırsa dehşetli korkular
Kaç gün sürer tesiri buzlanmış tozlu yüreklere
Anlamaz mı acziyetini bilmez mi bu zavallı ölü ruhlar ?
Dönerler ölüleri soğur soğumaz aynı cüretlere

Göklere inat uzayan camlarla süslenmiş betonlar
İçinde güdülenler, kariyer yapmış ayaklar eller
Sessiz riyalardan yükselen, gerçekçi süslü yalanlar
Ömründe hiç konuşmamış sözde susmayan diller

Ah bir görülse! Neyin hatrına bu azgınlığa müsade ?
Duyulsa bu gazap öncesi sessizliğin buğzundaki tınılar
Ne hakla bu nankörlük? Kimden bu istifade?
Görelim hangi kalbi mütmain edecek bu yalılar ?