Öylesine Satırlar “Göremedim”

Engin bir boşluğa baktım dün

Orada seni göremedim 

Belki vardın ama ben seni göremedim

İçimde yine bir sürü kuruntu ile bir gün geçirdim 

Gök boşluğuna baktım durdum ama seni orada da göremedim

Ve sıkıldım…

Biliyorum ki varsın, oradasın ama ben seni göremedim

Önümde yeşil bir alan vardı belki oradasın diye yeri de eşeledim 

Ama orada da seni göremedim

Zor vesselam orada olduğunu bilmek ve seni bulamamak

Gam çekenler de toplanmıştı arıyorlardı birilerini

Sordum gamlılara ama heyhat onlar zaten kendi gamlarında

Cevap bile vermediler bana

Demek ki ne varsa bende dedim

Bir ayna yok mu diye sordum birine

Varmış, baktım oh bereket ben yerimdeyim

Ne güzel…

 

Korktum zira ben de uzaklardayım diye

Aman bari kendimi kaybetmeyeyim

Yine de ayrılamadım oradan ve bekledim, tan ağardı bu arada

Gün tam yüzünü gösterdi ki bir martı sesi ile irkildim

Bana boşuna bekleme şimdi yukarıdan baktım Dünyâ’ya ama ben de göremedim dedi

Ben kimi ki dedim, birini aramıyorum

Tabi yalan bu…

Hey gidi koca adam, sana kim dedi uzaklara bak

Sarılsana yakınındakine, senin olana, senden olana

Bu sana ders olsun dalma bir daha boş rüyalara

Berrak, açık, seçik ve yanında olana sarıl

Ve çok içten olsun çünkü o senin

Senin olanla, seninle olanla hayatını yaşa

Göremediğinle değil,

Gördüğünle…
 

Bojidar Çipof 
14 Temmuz 2009  Yeşilköy

 

 

http://www.antoloji.com/goremedim-27-siiri/