Öyleyim...

Meydanlar dolusu yalnızım şimdi

Afişlerim yırtılmış, şiirlerim kanıyor

Bir sigaralık ömrüm kalmış gibiyim

Öyleyim…

Öyleyim ki bir tuhaf rüzgar her yanımı ürpertir

Ellerimi ısıtır ama içimi üşütür

Kuraklaşır yüzümde vehimler

İşte ben bu kurak vehimlere kök saldım

Her anımda aynı tedirginlik

Aynı yalnızlık meydanına çıkıyor tüm yollar

Kime baksam olanlardan habersiz bir karanlık içerisinde

Kimi tutsam ellerime yapışır korkuları

Korkarım...


Ben bu kurak vehimlere kök saldım

Yak beni kurtulayım, böyle yaşanmıyor

Bir çizgi etrafında dönüp duruyorum

Artık büsbütün sensizim biliyorum

Yalan değil

Ve yalan değil sevdiğim, seni sevdiğim


Şimdi bir sigaralık ömrüm

Ve takvimler dolusu sensizliğimle başbaşayım...