Özgürlük ve kadın ve aşılamamış duvarlar.

Bu dört duvardan kurtulup bana ait derme çatma bir hayata sahip olmak istiyorum. Evet. Benim bugünlerde hissettiğim tam olarak budur.

Kadının geçmişten beri baba, ağabey, sevgili, eş her ne baskı unsuru varsa hepsinden kurtulması yanlısıyım. Hangi sevgi vardır ki, kısıtlamak hakkını beraberinde getirsin. Bizler ne için doğarız? Ve ne için aile kurarız? Namussuzluğun örtü ile gizleneceğini, görünen bir deri parçası ile namustan uzak olunacağını savunan zihniyetin hüküm sürdüğü yerde ben korunması gereken bir varlık mı oluyorum? Bak işte kimliğini kazanmak için dökülen kanlara bir de tartışmalar eklendi ki aynı sofrada oturup birbirimizin yüzüne bakmadan kalkıp kapanan kapıların ardında yaşıyoruz her şeyi.

Ve aileler.

İşlemeyi bilmeyen ellerde değerli taşlar yalnızca taştır. Bugün bir kız evlada yemek yapmanın elzem, konuşmanın ise saygısızlık(!) olduğunu söylüyorsan, bir de bunu herkesin içerisinde yapıyorsan; 'yalnızca adım yetişkin, ben iri bir cahilim demelisin.' Karşında pırıl pırıl bakan bir çift göz var ve ilimle doldurmak yerine yedi kat yabancıya onun sana öyle gelen defolarını anlatarak varacağın noktalar, çocuğun içinde gizlediği, bastırdığı aileye kızgınlık ve öfkeden başka bir şey olmayacaktır.

Ve bilinmeli ki; 'bu hayatta güzel yemek yapan kadınlar değil, eğitimli kadınlar ayakları üzerinde dimdik duruyor.'

Ben bir süredir dünyaya meydan okuyan ve üstesinden gelemeyeceğim iş yok diyen bir kadınım. Arada denk geldiğim umarsız, böyle gelişememişlik örneği gösteren türlü ebeveyn örneklerine rağmen gücümü muhafaza ediyorum. Bırakın özgür olabilmenin tadını alsın çocuklar. Burada bahsettiğim özgürlük, birinin birinin canına kastedebilme veya birini taciz edebilme özgürlüğü değil, insan olmanın gereklerini yaşayabilecek, kişilik haklarına saygı duymak gerekliliğinden yola çıktığımda vardığım noktadır. Bırakın seçim yapmakta özgür insanlar tarafından seçilmiş olun.

Bir de eğer iyi kazanıyorsanız ve karşı koyabilecek gücünüz, cesaretiniz varsa resti çekip gidebiliyorsunuz. İşte bu noktada farklı bir durum da çıkıyor karşımıza; 'özgürlük maddi güç gerektirir.' Ben bu hakkımı güç ile seçim yapmak zorundalığı eziyeti ile sağlamaktan yana değilim. Bu bana doğuştan verilmiş hakkı hangi sıfat gelip benden alabilir söyler misiniz?

Ortalama 60-65 yıl yaşadığımız şu hayatı birbirimize doğrularımızı kabul ettirmek ve tatmin olmak bilmeyen egolarımızı doyurmakla geçiriyor, başkaları için yaşıyoruz. Ne takdir edilmek ne de kabul edilemez olmak her ikisi de umrumuzun dışında olur umarım.

Ve umarım özgürlük cinsiyet seçmez.
Ve umarım özgürlük maddi güç gerektirmez.
Ve umarım özgürlük satılık değildir/sıfatlar altında ezilmez.

Esra Demirci