Özledim

Özledim,
Ben çok özledim.

..ve hep özlüyorum.

"Eskiler mi güzeldi, yoksa eskiden mi güzeldi?"
Bir gün dedimki kendi kendime!

Özlemlerim arasında bir şey var ama, ne?
Neyi özlüyorum ki böylesi hasret dolu, özlem dolu yüreğim?

Düşünüp bulmak istedi, içlenmiş gönlüm.
...ve derin bir nefes çektim içime.

Hemde çooook derin.
Öylece daldım, anlam yüklü duygularla dolu derinlere...

Neler geldi böylece neler, acımasız hayatın hep ağlattığı, yorgun ve yaşlı gözlerimin önüne.

Galiba gördüklerim; içime hapsettigim derin nefesimi geri vermek istemedi, kirlenmiş dünyanın kirlenmiş havasına...

Ve devam ettim, özlediklerim arasında başka ne var diye!..
Öylece daldııııım, daldım seyri aleme!..

Neler mi gördüm? 
Neler görmedimki? Azizim

Buyrun dostlar, siz de misafir olun, anıların en güzeline ve yaşanmış anlam yüklü güzelliklere.

BUYURUN HADİ!
BİRLİKTE ÖZLEMEYE...

Parke taşlarla döşenmiş asfaltsız yollardan aşağıya doğru, bilyeli tahtayla kaymayı özledim...

Yetmediği için param, yarısını alıp ve bitmesini istemediğim için yemeye kıyamadığım simitleri özledim...

İlkokula giderken, utanarak elimi üstüne koyupta sakladığım, bir köşesi yanık siyah renkli okul önlüğümü özledim...

Komşumuzun çocuğuna Avrupadaki akrabasından gelen uzaktan kumandalı arabasına, uzaktan bakarak içimi çekmeyi özledim...

Yedikçe kırmızı parçacıkları, dudaklarımın kenarlarına yapışan elma şekerlerimi özledim...

Su satardım küçükken doğduğum Fatih semtinde, bitirip de hemen eve gidip çalışmak istediğim ev ödevi derslerimi özledim...

Oyun parkları yoktu evimizin etrafında, arnavut kaldırımlı taşlarına çizerek oynadığımız oyunlarımı özledim... 

Erkekler misket, kızlarda yakartopu oynamaya çağırırken, ben ise saklanmak istediğim hayatı temsil eden, körebe oyununu özledim...

Zemin katlarında yaşayınca, penceresiz duvarlardaki güneşli manzara resimlerine bakmayı özledim...

"Oğlum şurdan iki ekmek bir de süt al da gel" diyerek, üst katlardan salınan süslü hasır sepetleri özledim...

Mani söyleyen davulcuların uyandırdığı sahurları, insanların elinde sıcak pidelerle yetişmek için koşturdukları iftarları özledim...

Yeni bir elbise veya yeni bir ayakkabı almak için, bayramların gelmesini dört gözle beklemeyi özledim...

Zillere basıp kaçınca, "yakalarsam bacaklarınızı kıracağım" diye arkamızdan bağıran amcaları özledim...

Biraz  büyüyünce de arka mahalledeki çocuklarla, gazozuna yaptığımız tek kale maçları özledim...

Çayları demleyip alevi -sünni demeden, laz -kürt ayrımadan, komşularla birlikte çitledigimiz çekirdekleri özledim...

Asmalı camlardan "huu komşu duydun mu, Aysel Hanıma kocası beşibiryerde almış" diyen ablaların masumane dedikodularını özledim...

Tertemiz sevdalarla birbirine çıkma teklifi ederken, utançlarından biz çocukları mektuplarla birbirine gönderen abileri özledim...

Bayram namazından çıkıp, elinde bastonuyla yürürken cebinden şeker ve mendil arasından para çıkarıp veren nur yüzlü dedeleri özledim...

"Bozaaacııı " diye bağıran ve "pamuk şekeriyle Osmanlı macunu geldiii" diyerek el arabası ile Müslüm Gürses ve Zeki Müren şarkıları çaldıran işportacıları özledim...

Kaçınca topumuz, etrafı cam parçaları dizili yüksek duvarlı bahçeye, hemen eline alıp kesen cadı yüzlü Güllü teyzeyleri özledim...

At arabaları vardı turist gezdiren, arkasına takılınca inip bizi elinde kamçıyla kovalayan faytoncuları özledim...

Canımız bir şey istediğinde gidip de yazdırarak aldığımız, Rıza Bakkalın kabarık veresiye defterini özledim...

Yatmak üzereyken Adile Naşit'in uykudan önce programını, seyrettiğimiz siyah beyaz ekranlı ve bir köşesi çizik televizyonları özledim...

Hayallerimi vermeyen kaderin ve hep bir yani eksik kalmış hayatımın tek heyecanlı günleri olan çocukluğumu özledim...

Dağda Dervişlik kolay Azizim, Şehire gel yap da görelim.

Ama özledim işte.. özledim, özledim. Dostlar.
Mutlu Pazarlar