Özür dilemiyorum…

Özür Dilemiyorum…

Takip eden kıymetli dostlar hatırlayacaktır. Daha önce üç bloğumda ermeni olayları ve tehcir konusuna mevcut belgeler ışığında değinmiştim. Hangi belgeye bakarsanız bakın, ortada özür dilenecek bir durum yoktur. Yok eğer kimsenin bilmediği böyle belgeler varsa, bu sayın “özürcüler” açıklamak zorundadırlar. Her ne kadar onlar yaptıkları eylemin insani ve vicdani bir eylem olduğunu iddia ediyorlarsa da bu inandırıcı değildir. Bir kişiden, kurumdan veya toplumdan herhangi bir nedenle özür dilemek isterseniz, gider şahsen özür dilersiniz. Sizi kimse de tutmaz. Ancak! Site kurup ilanlarverip bu eylemi topluma yaymaya çalışırsanız iş başkadır.

Bu, olsa olsa ülkemizi parçalayıp yutmak için her gün değişik planlar uygulayan şer güçlerinin yanında yer almaktır ki, bu tipleri Osmanlı devletinin son günlerinde bolca gördük. Allah bilir bu kimseler, ülkemiz soy kırım safsatasını kabul edip bir kısım toprağımızı Ermenilere versek sevineceklerdir.

Bu hassas dönemde böylesi bir davranış bence vatana ihanetle eşdeğerdir.

Bu arada dikkatimi başka bir konu da çekti. Gerek televizyonda, gerek yazılı basında, gerek radyo yayınlarında, sade vatandaştan milletvekiline kadar çok çeşitli kesim ve partilerden tepkiler geldi. Bir tek AKP den ses yok. Hakkını yemeyelim, birkaç milletvekili uzatılan mikrofonlara kişisel tepkilerini dile getirdiler. Sayın Başbakanımızdan bu konudaki fikrinid uymak isterdik. Belki beyan etti de ben duymadımsa, dostlar beni uyarsın lütfen.