Para mı? Kariyer mi? Hırs mı?

Son zamanlarda aklıma takılan bir soru var. Hoş son zamanlarım 10 yıl kadar uzun olsa da... İş yaşamına taktım kafamı bu aralar. Son yıllarda gündemden hiç düşmeyen kariyer kelimesinin manasını arar oldum kendi içimde. Kariyer uğruna insanların hırslarına yanına alarak yaptıkları uğraş sonunda kazandıkları para mutlu ediyor mu acaba?

Mesela günde 10 saate yakın çalışan ve hiçbir sosyal hayatı kalmayan bir insan "Beim kariyerim var" diyerek mutlu olabiliyor mu acaba? yada bunu söyleyecek vakit bulabiliyor mu kendine? Aslında asıl soru şu,insanlar sevdikleri işi yaparak mı para kazanıyor yoksa para kazanmak için hırs yaparak kariyer planlamasına mı kalkışıyor? Buna bir anlam verememeye başladım.Yoksa artık mutlu olma yolumu bu? Kariyerim varsa mutluyum sendromu mu?

Çok iyi hatırlıyorum birkaç sene öncesini. Öss vardı ama, filmlere konu olmuyordu. Ne güzel oldu gençlerimiz dile getirir oldu herşeyi,konu oldular filmlere. Düşünülmeyen tek şey, belli klişe meslekleri geçiyorum doktorluk avukatlık gibi ancak, çok acayip mesleklerin okullarda yüksek okulu yada abartılarak fakültesi açılması mantıklı mı acaba?

Yani tamam bir insan tıp okumadan cerrah olamaz bu bariz bir durum sonuçta insan hayatı söz konusu, ama bütün gençlerde cerrah olmak için girmiyor ki sınava. Tutturdular bir öss,neresi çıkarsa şansıma.Yerleştirileyim de gerisi önemli değil. Yıllarca hiç istemediği bir şehirde,hiç istemediği bir okulda ve hiç istemediği bir bölümde okuyan birinin gelecekte kariyer yapsa bile,ruhani durumu nasıl olacak ki?

Yada herşey bir kenara, tercih yaparken düşünseydi diyip bir kenara atalım madem öyleyse. Peki kendini geliştirenler ne olacak?Yani yıllarca bir konu üzerinde kurslara katılmış, deneyimler edinmiş, kendini geliştirmiş,kendi çabasıyla kendine birçok meziyet katan insanlar ne olacak?Sistem yüzünden okuyamamış yada kendi fikirlerine değer vererek, sırf okumuş olmak için zor durumda olan ve okuması gereken birinin hakkını gasp etmeyeyim düşüncesinde olanlara ne olacak?

İnsanları diplomasına göre sınıflandırır mı olduk?Biz ki insancıl toplum değil miydik? Kariyer uğruna dostumuzu bilmez mi olduk? Herşey yorgun argın eve geldiğimizde, aslında kazanacağımız parayı nereye harcayacağımızı bile düşünecek vaktimiz olmamasın rağmen kariyer derdine düşenler... Biz böyle mi olacaktık yani?

Olduk galiba...Sağlık olsun!