Paylaşmak...

En uzun yolculuklar bile ilk adımla başlar cümlesinin verdiği güvenle, yazma serüvenime başladığımda içimde tarifsiz bir sevinç duyumsadım. 

Büyük harflerle yazdığım “Paylaşmak” kelimesini  bilgisayarımın beyaz ekranında gördüğümde yazımı tamamlamışçasına büyük bir iyimserlik içerisinde buldum kendimi.

 

Yazımın başlığı hazırdı, en önemli adımı atmıştım ya gerisi kolaydı artık. Aslında “Paylaşmak” kelimesi kurguladığım bir başlık değildi ama belli ki bilinçaltım sizlerle bir şeyleri paylaşmaya koşullanmıştı.

 

Mesele; potasında sevgiyi eritip özümlenmiş sözcükleri, ve bu sözcüklerle  kurulmuş cümleleri paylaşmak…

 

Hayat kulvarında yolları hiç kesişmemiş insanların yüzünü dahi  görmediği birine sadece ortak payda “ insan“ olduğu için arı duygularda ki  sevginin tezahürünü, yani safiyetini paylaşmak…

 

Gökyüzünün gerdanına asılmış kızıl bir madalyon gibi parlayan güneşin,  öpülesi kızıl dudaklarını paylaşmak…

 

Yağan karı, bereketinin üstümüze olmasını dilediğimiz yağmuru , gün içerisinde ki karmaşayı paylaşmak….

 

Telaşı  paylaşmak, aşılamaz sandığımız sorunlarımızın açmazlarını paylaşmak …

 

Özcesi ; zamanın önüne kattığı etekleri uçuşan  yaşamı  paylaşmak…

 

Tekrar merhaba, sevgiyle kalın..

 

19 Şubat 2015 – Sema Gözükara