Peri masalının içinde bir yaşam

Bir ülke düşleyin...

Sabah gözünü açıyorsun pırıl pırıl bir hava, hem de sanılanın aksine yağmur yağdığında bile pırıl pırıl.

Kutucuk ahşap evlerden birinde kalıyorsun, verandaya çıkıp şöyle bir derin nefes aldığında oksijen ciğerlerini aşıp tüm vücudunu sarıyor.

İnsanların tütsülenmiş somon ya da salamura uskumru ile güne başlamasına istemsiz bir tepki geliştirirken, baldan tatlı kahverengi peyniri kolaylıkla kabul ediyorsun. Peynir diyorlar ama tadı karamele benziyor ne de olsa, tam damak tadına uygun.

Kahvaltıdan sonra temiz havanın tadını ara öğün yapasın geliyor, yürüyüşe çıkıyorsun. Her yer dağ, taş, orman! Sağında fiyort manzarası, solunda ormanın güzelliği arasında kalmış nereden gideceğine karar veremiyorsun. 

Doğaya serpilmiş rengini doğadan alan ahşap evler, heybetli dağları ve bir durgun bir dalgalı deniziyle fiyort manzarası, yeşilin her tonunu çıplak gözle gördüğün ormanlar, cıvıldayan çeşit çeşit kuşlar derken bir tablonun içine düştüğün hissi geçiyor. Ta ki orman tarafından zıplayarak üç geyik yavrusu geçene kadar.

İşte o zaman biliyorsun ki; Norveç'tesin. Yeryüzüne kurulmuş peri masalının içinde!

Eve dönüyorsun, yüzünde kocaman bir gülümseme, kalbin sıcacık. Ülkenin soğuğuna inat, her an gördüklerin ısıtmaya yetiyor kalbini.

Gün bitmiyor. Güneş kendini göstermediğinde bile orada ve aydınlatmaya yetiyor. 

Anlıyorsun insanlar neden mutlu. Çünkü bu ülke huzur dolu. Dopdolu. Huzur mutluluğun ön şartı değil de ne, bunu anlıyor, sorguluyorsun.

Sonunda gece oluyor. Bu herkese nasip olur muydu bilmiyorum ama bana oldu. Hayatımın en mucizevi anlarından birini yaşadım bu sefer Norveç'te: Kuzey ışıkları dans ettiler gökyüzünde!

Peri masalının finali, gökyüzünde dans eden yeşil ve mor ışıkların yüzde bıraktığı devasa bir gülüş ve hatta kahkahayla yazılıyor...

Yaratılmışların güzelliklerini çeşit çeşit görüyorsun Norveç'te. İyi bir çocuk olursan belki kuzey ışıklarını bile görebilirsin!

Aşkla,
S.