Postmodern Fotoğraf Sanatı 2

FOTOĞRAF SANATININ MODERNİZMDEN POSTMODERNİZME ETKİSİ 

Modernizmden postmodernizme dönüşüm etkilerini, akım ve sanatçılarını derlediğim yazımın ikinci serisinde; Kavramsal sanat ve fotoğraf ilişkisinden bahsetmekteyim.

Kavramsal sanat ve fotoğraf ilişkisi; 

Gerçek ile kurgu arasında gelgitlerin yaşanmasına neden olan fotoğraf, farklı üretimlere de zemin oluşturmaktaydı. 

Fotoğraf, bu yıllarda tarihsel ya da estetik nesne kimliğini ardında bırakıp kuramsal bir nesne haline gelmiştir. Çünkü fotoğraf tekniği, yalnızca estetik bir görüntü yaratmanın dışında direkt olarak düşünceyi yansıtması bakımından oldukça elverişlidir. 

Kavramsal sanatın sorguladığı sanat, sözgelimi yazınsal ya da müziksel olmaktan çok, görseldir ve fotoğraf görsel alana bağlı kalmanın seçenekleri arasında yer alır.

Postmodernizm ve fotoğraf 

Nesnenin kendisi, fotografik imgesi ve tanımıyla, onu farklı açılardan irdeleyen bir gösterge dizgesidir.

Görme, algılamada okumadan önce gelen bir süreçtir.

Postmodern söylem, modernizmin getirdiği sanat ve estetik anlayışını 1960’lı yıllardan itibaren sorgulanmaktadır.

Postmodernizm

Postmodernizmi modernizmden ayırmak aslında kolay değildir. 

Bunun sebebi modern hareketlerin ancak 1950’li yıllarda yani postmodern hareketlerin başlama sinyallerinin görüldüğü yıllarda akademik kurumsallık kazanmasıdır. 

Modernizmle fotoğraf ilişkilendirilmesinde ifade arayışında güç bir durum yaşanır. 

Her şeye rağmen postmodernizm bir baş kaldırı, isyan olarak tanımlanabilir. Başka bir ifadeyle; bu isyan modernizmin eleştirel olgunluk dönemi de denmektedir.

Modernizm Postmodernizm Farkları

Modernizmin savunduğu kalıplaşmış, kural niteliğindeki doğrular, kesin yargı ve genel geçer anlam bütünlüğü, postmodernizmde yerini bireyselliğe bırakmıştır.

Postmodern bakış açısıyla çalışan bir sanatçının, ürettiği yapıt, önceden yerleşmiş normlar tarafından yönetilmemektedir .

Bazı sanatçılara göre normsuzdur.

Postmodernizm, biricik, değişmez, evrensel, yansız aklın egemenliğine, temelciliğe, özcülüğe, gerçekçiliğe karşı koyar. 

Kategorileştirmelerinin modernliğin bir kalıntısı olduğunu öne sürer ve disiplinlerarasılığın önemini vurgular...