Psikolojik savaş zaferin ön koşuludur

Savaş, doğru bir strateji ile kazanılır.

Strateji oluşturmak için de kurmaylık bilgi, beceri ve yeteneği gerekir.

Savaş, bir satranç oyunudur.

Ancak bu kez sabit piyonlar değil, gerçek insanlardır oyunun aktörleri.

Savaş nasıl kazanılacak, şah nasıl teslim alınacaktır?

Bu sorunun yanıtı, yoğun bir yöntem araştırması ve en uygun stratejiyi anlık taktik süreçlerle hayata geçirip, zafere giden yolu akıl kullanarak araştırıp bulmakla verilir.

Oslo da teslim olup, Cizre'de bunun rövanşını almayı siyaset haline getirmekle savaşı kazanamazsınız.

İnsan tabanlı savaşın en önemli cephesi psikolojik savaş alandır; psikoloji kullanılarak oluşturulacak ortamdır...

Halkın oyları ile TBMM'ye girerek  "milletin vekili" payesine erişmiş kişilerin terör örgütü ile yandaş olması olgusunu doğru ve etkin kullanarak yürüyebilirsiniz zafere doğru... Savaşın en önemli öğesi olan psikolojik taarruzu ustaca yönetmek yerine, bu kişilerin dokunulmazlıklarını kaldırma girişimi ile kendi ayağınıza kurşun sıkarak değil...

Uluslararası güç odakların "kurtuluş savaşçıları" olarak görmek istedikleri teröristleri, sivil halkı acımasızca bombalayan İşid benzeri caniler olarak gösterebilirseniz kazanırsınız psikolojik savaşı...

Terörün kirli, kanlı, insanlık dışı yüzünü gündeme taşıyarak oluşturursunuz o psikolojik ortamı.

Aksi halde düşmanın psikolojik savaş argümanları kaplayacaktır zihinleri ve denecektir ki;

- Dün kanka [idi-ler]...

Ama ne zaman ki, aynı tarlada oy kavgası başladı ve HDP milletvekilleri terörist ilan edildi.

Onlar dünün korunan gözde siyasetçileri idi, üzerlerine toz kondurulmuyordu.

Valiler, polis ve hatta asker bu koruma kalkanının memurları yapılmıştı.

Oslo, Dolmabahçe, Kandil, İmralı, derken...

Gün geldi, Güneydoğu'da HDP, AKP'nin oylarını kesince... Ve özellikle de başkanlık için gerekli olan oy miktarı bu nedenle kısıtlanınca, HDP milletvekilleri terörist oldu...

Ve bu kişilerin dokunulmazlıklarının kaldırılması AKP siyasetinin temel stratejisi haline dönüştü.

İşte mesele bu kadar basittir.

Günümüzün küçülen dünyasında uluslararası kamuoyunun rüzgârını arkanıza aldınız mı, yürürsünüz.

O rüzgârı kendi basiretsizliklerinizle karşı tarafın arkasına üflediniz mi, batarsınız.

Günümüzün gerçeği budur.

Akan kanların ardında yatan somut gerçek budur.

@farukhaksal42

www.soruyusormak.com