- Kategori
- Şiir
Ruh ve beden/ikilem
..............
Yüzü gülüyordu...
Derin dalga vurgunu yemeden önce...
Yine gülüyor, gülecek, görünecek...
Öyle görünecek...
Bir kırlangıcın kanadına tutunmuş, yaşamlara yelken açarak...
Çırpınışlar ne denli güçlü olsa da, rüzgar savurmak için yelelerinden,
Karayelden kuvvet alsa da, süzülecek zaman girdabında...
Tutunacak kırlangıcın kanadına...
Savrulmayacak...
Oysa kanayan yara içinin derinlerinde boğmak istercesine ruhunu,
Fışkırttı çağlayan misali kızıllığını...
Yaşama kanat çırpan beden, kan girdabında boğulan ruh....
İkilem...
Yenik düşen...
Bir beden...
Bir ruh...
Kazanan...
Kaybeden...
Yüzü gülüyordu...
Gülecek...
Ruhu boğuldu...
Kapanmayan yaralar misali,
Misal olmuş yaşamlara inat, beden gülüyor...
Boğulana bir can simidi atacak, bir yürek gerek, kurtaracak...
Ruhumu kurtar, boğuldu, boğulacak...
Bir el at...
Boğulacak....