Rusya’da çöküş dönemi mi?

Başta Devlet Başkanı Putin olmak üzere Rusya’yı yönetenler “zamanın ruhu”nu okuyamıyor!

Selefi olan, Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği (SSCB) de “zamanın ruhu”nu okuyamamıştı ve hiç beklenmedik bir anda çöküvermişti…

İsimler değişse de devlet aynı devlet; “Çarlık Rusya’sı”, “Sovyetler Birliği” veya “Rusya Federasyonu”… Kısaca, hepsi “Rusya”!

Böyle giderse, Rusya, üçüncü defa çökecek!

Çarlık Rusya’sı zamanın ruhunu okuyamamıştı…

Çöktü!

Ardılı, SSCB, o da okuyamadı zamanın ruhunu… Baskı, şiddet, zorlama… “Çağdışı” yönetim anlayışı ancak 70 sene “zulüm saltanatı” sürebildi… Ülke 70 sene süründü… Sonunda yıkıldı.

“Rusya Federasyonu” kuruldu…

Bu gidişle onu da aynı akıbet bekliyor…

Rusya Federasyonu veya “Putin Rusya’sı”… Tarihin akışını göremiyor, belki de görmek istemiyor… Elbette gözlerini kapamak “akışı” durdurmuyor… Hakikatleri değiştirmiyor...

Tarihin akışı nereye?

Doludizgin insanî değerlere, medenileşmeye doğru…

Bireyselleşmeye…

İfade özgürlüğüne…

Çoğulculuğa…

Özgürleşmeye…

Serbestleşmeye…

Farklı seslere, “muhalefet”e hoşgörüye…

“Zamanın ruhu” ne diyor?

İki kelimeyle ifade etmek gerekirse; “insan hakları” diyor!

Bu değerlere sırtını çeviren,

Hayatın ve tarihin bunlara doğru aktığını görmeyen, görmek istemeyen rejimlerin yaşama imkânı yok!

Putin bunların hepsine sırt çevirdi…

Muhalefeti susturdu…

Siyasî kadroyu, kendine yakın dar bir  “elitler” kesimiyle sınırladı…

Bu konuda, Rus Profesör Nikolai Petrov’un tespitleri şöyle: “Moskova, kendi iç siyasetine çeki düzen vermemesi halinde daha fazla hayatta kalamaz. Elitler arasındaki mücadelelerin asıl hedefi, krizin vurduğu devlet bütçesine ulaşmak ve üst düzey liderlerin gözüne girmeye çalışmak… Bu sebeple, Eylül ayındaki parlamento seçimleri elitler arasında artan rekabet ortamında yapılacak. İktidar kendini yenilemeden hayatta kalamaz.” (Yeniçağ, 24 Ocak)

Görüldüğü gibi, iktidar kadroları içine girmek isteyen “elitler” için bir “ideal”,  bir “dava” yok!

Bir “memleket”, bir “hizmet” kaygısı yok!

“Fikir üretme”, “çözüm üretme” kaygısı yok!

Eleştiri, ikaz, uyarı,  zinhar yok!

Bu düzenin böyle gitmesine, çökmemesine de imkân yok!

Tabii çöküş bugünden yarına olmayabilir… 5-10 seneyi bulabilir…

Lâkin devletlerin hayatında 5-10 sene nedir ki?

Zaten, biz de bir dönem dedik; "çöküş dönemi"!