Saat sabahın 4' ü

Saat sabahın 4’ü

Denize kıyısı olmayan bir şehirde

Avuçlarımdaki yakamozla oyalanıyorum.

Ve belki de gitti gidecek bir geceyarısı

Yalnızlığa kök salıyorum.

Yalnızlığa tutunmak beni bambaşka gözlerde aratan

Ve arayışlar tükenişleri de çağırıyor.

Üstümde son kullanma tarihi geçmiş aşkların bıkkınlığı

Gidiyorum.

Ben de yalnızlığa mahkum bir deniz feneri gibi

Aşka dair ne varsa reddediyorum.