- Kategori
- Şiir
Sabır koydum adını İstanbul'um
Hani beklersin, gelmez bir türlü.
Hani çok istersin, olmaz bir türlü.
Arzularsın, hem de çok
Çalar belki telefonum.
Aranmazsın günlerce,
Yıllara sığmaz saatin
Duyamazsın sesini,
Umut edersin ancak.
Büyür ümidin,
Kocaman olur hüznün, hasretin.
Açılır kapım,
Hayalin girer gizlice.
Suskun, ağlamaklı gözlerim,
Bulutlanır da akmaz bir türlü.
Çağlayanlar sessiz,
Kaybolur yüreğimde,
Kırmızıya boyanır okyanusum,
Solar rengim hâkîden.
Dolaşırım başıboş, avare,
Yapayalnız, sensiz.
Özlemim,
Yitirirken anlamını,
Anladım, unuttun,
Hatırlamazsın artık adımı.
Ben değildim kaçarcasına uzaklara dalan,
Korkularımdı beni kovan.
Yutkundum, kaç bin kez
Söyleyemedim bir türlü.
Oysa ne çok sevmiştim,
İstanbul’um seni.
Yoktur faydası,
Anlatamam habersizce gidişimi.
Olsun, mutlusun ya
Ben de huzurluyum şimdi.
İşte itirafım;
İmkânsız aşkım.
Gördün işte,
Yine yapamadım.
Haydi, uğurlar ola
Sen kal sağlıcakla.
Alıştım ben,
Yalan olsa da yokluğuna.
Yoktu başka çarem,
Sabır koydum, ayrılığın adını.
18 Mayıs 2013 Cumartesi
- Toplam blog
- : 635
- : 614
- Kayıt tarihi
- : 07.09.13
Şiiri, yazmayı seviyorum..hepsi bu kadar.. ..