Sağol

Sağol, sağol tuhaf ıssızlığıma düşen ay bakışın için
Kokunun burnuma çaldığı gün verdiğin haz için
Sarsacak az sonra gelen fırtına
Ne çatısı kalacak, ne penceresi
Dur gelecek, yoksul kaldığım akşamlara sevdam
Ilık tadı feshaneden uzanır, garip istanbul’un
Kalmadıysa ne eski garipliği, ne tadı
Senin de verdiğin zevkin kayıp, İstanbul gibi

Ağır ağır silinecek gözlerimden akan yaşlar
Çünkü ben, yavaş yavaş ağlıyacağım
Acın dolaşırken sindire sindire öleceğim
Napzını tutup kaç kez saydığım yorgunluğumun
Nefesindeki gerginliğin, beynim sancılarının
Hatta hasretinin koparıp attığı sokaklara canımın
Mutlak sebebi olduğu kahırlarımın
Azmettiricisi saysam da çok zaman
Kanunum iflas etmiş,hükümlü sayamaz seni
Dolaşıyorum, düşünceleri tespih yapıp
Adımlamadık yer bırakmadım Üsküdar’da
Kim olsa fark etmez sordum
Tanısa da tanımasa da
Deli damarıma denk gelseydin çoktan amma
Ben de iş bitmiş kuzum, yaş varmış otuza

Eyliyorum kendimi işte
Kokunu arayarak parfüm şişelerinde
Sağol sağol gökkuşağını aratmadı gelişin gidişin
Az olan tat bırakırmış damakta
Borcum var aslında sana
Satıyorum dizelerini, kızkulesi aşıklarına

Denizhan Burhan
AŞKLARA AYRILIK YAĞIYOR