Sahne Sizin!

Işıltılı dünyanın cafcaflı detaylarıyla kuşanmış, kendine insan diyen ırka sesleniyorum, sahne sizin!

Sahte duygular, kırılgan hayatlar, yaz ayında giyilen boğazlı kazak misali gırtlağa yapışan ütopik standartlar...

Ele avuca sığmaz afacan cocuklardan yaramaz.

Korkaklığın yeni adıdır laf ebeliği.

Laflar uçuşurken havada, kuşlar kuş olduğunuı unuttu. Yorgun laflar namludan çıkan kör kurşun daima masumları vurdu.

Hiç şaşmaz boş boğaz!

Sözler kıvrılıp bükülen sihirbazların elinde.

Düşünmeden konuşanla, sığ takılanlar, peşine düşenler, gaza gelerek atıp tutanlar, kaçanla kovalayanlar.

-Sormak mı? Sorgulamak mı?

Ne büyük aptallık! ne demode..

Kabahati özründen büyük olanlar, affederler.

- Neyi?

-Kendileri gibi olamayanların serzenişlerini.

Ne haddine bilinmez!

-"Eyvallah." Deyip geçer. Sapına kadar insan olanlar.

Sapla samanı iyi ayırırlar insan gibi bakanlar, insanca görürler.

Çakal derler ya sözde, hani gözü açıklara.

-Sen deme!

Çakal, mizacına göre yaşar hayatı.

Düşerken elinden bir çakal yakalayıp " buyur" der mi hiç? Mizacı gereği dişlerini geçirmeye çalışır düşenlere.

O yüzden, cismi insana benzeyenlere de verme fıtratı üzere yaşayan masumların adını.

Ne güzel demiş Yaradan "hayvandan aşağı " yani belhumedall yani şaşkın.

Hayvanın bile amacı görevi hizmeti var bu alemde.Üstelik çoğu farkında insanın olmadığı kadar ...

İnsanlığı post gibi giyinip aramızda dolanan şaşkınlığa, hodri meydan!

Şimdi, sahne sizde.

Hadi oyuna devam.

Ta ki, bir gün sizin de perdeniz kapanıncaya kadar.

İnsana insanlık taslamaya devam...

Selamlar...

Meryem Kadıoğlu

İstanbul'da doğdu. İstanbul'da yaşıyor. Evli, ev hanımı ve çocuklarının annesi. Aklına estikçe yaza..