Saygısız

Trafikte gidiyorsun… Karşıdan karşıya geçen insanları görünce hafif frene basıyorsun… Dikkat edin “hafif fren” diyoruz, durabilirsin de aslında… Ama sadece yavaşlıyorsun…

Arkadaki dart dart dart diye ötmeye başlıyor!

Kafanı çeviriyorsun, dart dart yapan da 60 yaşında bir teyze…

Yakın bir arkadaşımız anlattı bunu.. Geçen gün başına gelmiş trafikte… “Laf yapsan dert, yapmasan dert” diye düşünerek “la havle” çekmiş gitmiş.

Ne yapacaktı, insanları mı ezecekti?..

Saygı ile “-sız” eki arasındaki ince fark işte tam da burası.

Duyduğunuz korna sayısı arttıkça biliniz ki saygı’sızlık yükseliyor.

Ne kadar az dat dat duyuyorsunuz, o kadar “saygı”nın içindesiniz.

Saygı varsa değerleriniz yaşar.

-sız ekini koydunuz mu, kargaşa ve kaosun içine düşmüşünüzdür.

Saygı bilinci yok bizde.

Ne yapacaktı arkadaşımız, insanların tepesine mi çıkacak?

Ki öncelik yayanın olduğu halde, bunu bilmeyene veya işine gelmeyene ne diyeceksiniz ki?..

Siyasette saygı yok.

Ticarette yok.

Yaptığınız meslekte saygı yok.

İş ahlakı deniyor ya hani; iş ahlakı yok.

Hatta Balıkesir’e biraz gerçekçi gözle bakın, hazımsızlık ile birbirinin dedikodusunu yapan, birilerinin tökezlemesini isteyen o kadar çok insan var ki…

Malzeme çıksın da konuşacak!

Oysa büyüklerimizden küçükken duya duya öğrendik: “Düşmanın da olsa Allah kimsenin işini bozmasın” derlerdi.

Öğüt buydu.

Doğrusu da buydu.

Ama saygı yok olduğu zaman böyle oluyor.

Yaşıyor sanıyorken kendini, çamura bulaşıyorsun farkında olmadan.

Saygı, yaşamın içinde olmazsa tutunamazsın.

Ne birey olarak, ne millet olarak.

Doğayı bitirip bilimi hiçe sayanın sizce doğaya saygısı mı var?..

Çevreye saygısı olan çevreyi çöplüğe çevirir mi?

Hukuka saygısı olan hukuktan korkmaz mı aynı zamanda?..

Eğitime ve deneyime saygısı olan liyakata değer vermez mi?..

Saygı olsa arabesk kültüre böylesine gark olur muyuz dersiniz?..

Kendisine yapılmasını istemediğin her ne varsa karşındakine yapıyorsun, e nasıl düzelecek toplum o zaman?..

Gerçek mütedeyyin Müslüman başkasının inancına karışmaz, kendi ibadetine bakarken, herkesin hayatını ve yaşama şeklini sorgulama hakkını nerden alıyorsun?..

Herkesin hayatı kendine ise, herkesin hayatına saygı neden yok?

“Saygı”yı hatırlamamız gerek.

-sız eki çirkin bir ek. Saygı’sızı saygısız gibi sıradan bir hale getirmemek gerek.

Yaşamın her alanında bir muhasebe yapmamız gerek.

Birey olarak yaptığımız ufak sorgulamalar ve kendimize yaptığımız küçük dokunuşlarla hayata anlam katmamız ve kendimizi “insan” gibi hissetmemiz gayet mümkün…

Paşa Camii’ne girerken avluya on adım kala kaldırıma balgam fırlatırsan olmaz…

Hoca olmaya falan gerek yok, camiye saygısı olan böyle bir davranışta bulunabilir mi?..

Faiz haram deyip tefecilik yaparsan; neyine saygı duyulur ki senin?..

Adnan Oktar gibi tipler allasen saygı duyulabilecek tipler midir?...

Çevrelerindeki şakşakçılarına ne diyeceksiniz?..

Alın işte FETÖ’yü…. “Hocaefendi” diye diye Türkiye’nin nelerine maloldu?

İnsanın saygıyı hatırlaması gerek.

Saygı ile –sız eki arasında incecik bir ayrılık var.

Böylesine önemsemez hale gelirsek saygıyı, daha çooook arayacağız kaybettiklerimizi ve daha çok basacağız birbirimizin ayağına…

Ve elimizi uzattığımızda ne yazık ki bize uzanacak bir el de bulamaz hale geleceğiz ayağa kalkabilmek için tekrar.

Saygı, geleceğe taşır insanı da saygı’sızlık;… yaşarken nokta koyar hayata, farkına varmazsınız.