Sen İstanbul olmuşsun

İstanbul'a vardım, havasında seni hissettim

Balat'ın dibinden geçtim, dar sokaklarından senle gezindiğimi gördüm
Galata'dan Karaköy'e geçtim, duvarlarda, binalarda, sokaklarda, otantiklite sen vardın
Mimar Sinan Üniversitesi'nin tamamındaydın sen, seni söylüyordu her şey, caddeden geçen tramvay
Dolmabahçe Camii'nin zarif minareleri bana sendeki zarafeti anlatıyordu. Dolmabahçe Sarayı'nın avlu duvarları dibindeki kaldırımda senle yol boyu yürüyorduk. Bir sanat eseri olan sarayın devasa kapısında gözlerime sen nakşoluyordun.
Ortaköy'de hele tamamen sen vardın. Camide, caminin mimarisinde. Ezanları tanrıyı unutmuş, seni okuyordu.
Aşiyan yokuşuna senle kol kola tırmandığımız gelip geçti gözlerimden.
Sen İstanbul olmuştun sanki, her tarafında, her yerinde, hatta havasında bile sen vardın; aklım, fikrim, duyularım sana ayarlanmıştı adeta.

-Mustafa Yıldırım