Sen Öldün, Ben Yaşıyorum

Geçmişin, içime biriktirdiği tortularla doluyum.

Geriye baktıkça, sanki her şey bir kısır döngü.

Düşünüyorum da

Yoksa bu mu hayatın gerçeği.

Bende değişen çok şey yok,

Eskisi gibi yaşıyorum.

Ayni şehirde, ayni evde, yalnızlığımla baş başa.

Bazı, götürüyor yüreğim uzaklara,

Bazı yakınlara.

Tavanla, göz göze geldiğim anlar oluyor.

Boşluğa düşüyorum.

Düştüğüm boşlukta,

Can çekişen dünlerimi görüyorum.

Geçmişe dair öyle bir rüya ki gördüklerim,

Anlatamam.

Ama şu gerçeği çok iyi hatırlıyor, biliyorum.

Sen yoktun.

Sana olan ilgi ve sevgim,

Yıllar önce irtifa kaybetmişti.

Yükseklere uçmaya çalışırken,

Çok yüksekten düşmüştün.

Dün olmadığın gibi, bugün de yoksun.

Sen ölmüştün.

Ben ise yeniden doğdum,

Yeni hayatımda çok mutluyum.

Hayatın gerçek renklerini, sayende görüyor,

Senin yerine de yaşıyorum.

Saadettin Güven