Sen yokken...

Kırgın kalbim sen yokken.

Küskün kalbim sen yokken.

Hoyrat kalbim sen yokken.

* * *

Sen yokken kalbim cansız,

Sen yokken kalbim yorgun,

Sen yokken kalbim zedeli,

* * *

Ben ve bir oda yalnızlığında…

Ben ve bir oda kahredişliğinde…

Senin yokluğunda…

* * *

İlk defa anladım, yokluğu…

İlk defa anladım, yalnızlığı…

İlk defa anladım, hiçliği…

* * *

Hayatımdan çıkışın,

Hayatımdan aldıkların,

Beni bir bırakışın,

* * *

Bil ki, beni kahredişin,

Bil ki, beni dinlemeyişin,

Bil ki, beni ezip geçişin,

* * *

Beni, bir daha “ben” yapmayacak.

Ve, ben kala kalacağım gadre uğramışlığımla.

Ve, sen öylesine giderken…

Bir enkaz bırakacaksın…