Sensin

Seven yüreğime bir hüzün çöktü.

Gönlümde aşkını, kaybeden sensin.

Umutlar biterken, bak şafak söktü,

Beni bu hayatta, kahreden sensin.

Gördüm ki dört yanın, bencillik sardı.

Dünyada yaptığın, yanına kâr dı.

Oysa yaşanacak, ne günler vardı.

Beni bu hayatta, kahreden sensin.

Bir düşün istersen, yaptıklarını.

Aşkıma ihanet, ettiklerini

Bilir misin benim, çektiklerimi.

Beni bu hayatta, kahreden sensin.

Zalimce gönlümü, eziyorsun sen.

İnsanlıktan yoksun, geziyorsun sen.

Aymazlık içinde, yüzüyorsun sen.

Beni bu hayatta, kahreden sensin.

Gönül gözüyle, bakamadın bana.

Gülmedi bahtım, sevdadan yana.

Bir kere gülüşün, şifayken cana.

Beni bu hayatta, kahreden sensin.

Birdal Can TÜFEKÇİ