Sensiz olmaz çünkü

Böyle bir duygusal duyguyu kolay kolay yakalayamıyor insan. Yakaladığı zamansa sarılmalı, sahp çıkmalı. İşte o duygunun sahibi sensin, o duyguyu bana yaşatan sensin. Ben ne o duygusan ne de senden vazgeçmek istiyorum. Bu yüzden "sensiz olmaz" diyorum. 

Sensiz olmaz çünkü, sen aşksın. Aşksız yaşanır mı? Öyleyse sensiz de yaşanmaz, yaşanamaz. Ben aşkı seninle tanımladım, sana adadım. Yaşamımı da öyle. Ben seni yaşıyorum seni yaşatıyorum yüreğimde. Sensiz nefes bile alamıyorum. 

Sensiz olmaz çünkü, senin olmadığın hiçbir yer keyif vermiyor bana. Sensiz çıktığım yolculukları yapmamış, sensiz yediğim yemekleri yenilmemiş, sensiz içtiğim içkileri içilmemiş sayıyorum. Sevgilim, ben sensizken ölüyorum... 

Sensiz olmaz çünkü, sensizlik ölüm gibi bir şey. Beni bu hayatta varlığın tutuyor. Nefes almamı, her güne umutla uyanmamı ve her gece huzurla uykuya dalmamı sadece senin varlığın sağlıyor. Sen olmazsan uykular haram, sabahlar günah bana… 

Sensiz olmaz çünkü, bu dünyada iyiliğe dair ne varsa seninle öğrendim ben. Tüm yalanlardan, tüm ihanetlerden seninle arındım, yeniden doğdum. Senden önce bildiğim her şeyi sildim, yok ettim. Gidersen, sen de beni yok edersin… 

Sensiz olmaz çünkü , mücadelelerle dolu bu hayatta sen benim güç kaynağımsın. Sen olmazsan, ben hiçbir mücadeleden galip çıkamam, her seferinde yenilirim. Sen olmasan, bir kenarda kaybolur giderim, yok olur biterim. 

Sensiz olmaz çünkü, elini değdirdiğin her şey değerleniyor gözümde. Sen dokunmazsan hiçbir seyin anlamı olmaz."Deli" diyecekler bana, boş ver desinler. Onlar senin ne olduğunu, benim için ne demek olduğunu asla anlayamaz. 

Sensiz olmaz çünkü , "keşke"siz bir hayat paylaşıyorum seninle. Sen hayatıma girdiğin günden itibaren keşkeler rafa kalktı. Şimdi yeniden keşkelerle dolu o eski günlere dönmek istemiyorum. Sen olmazsan eğer, yine bin kez keşke diyeceğim , biliyorum. 

Sensiz olmaz çünkü, sen varsan umut var. Umudu olmayan insan ölüden farksızdır, değil mi? Umutsuz yaşanmaz, öyle değil mi? Her şeyini tüketse de insan, bir tek umudu kalmalı, değil mi? Öyleyse kal yanımda, gidip de bir ölüye çevirme beni. Umutsuz yarınlara tutsak etme. 

Sensiz olmaz çünkü, içtiğim su gibisin. Susuz kaç gün dayanabilir, kaç gün hayatta kalabilir ki insan? Gürül gürül akıyorsun içime, çağıl çağıl çağlıyorsun. Can veriyorsun, kan oluyorsun. Beni ayakta tutuyorsun, yaşatıyorsun. 

MEHMET COŞKUNDENİZ....