Sensiz uçamıyorum

İstanbul doğum sancısı çeken kadın gibi bu gece. Güneş geceye esir düşmüş. Avuçladım yıldızları aya emanet ettim… Duygusallığımı sefere çıkardım, beni arıyorum alemin içinde yine!

Seslensem gelir misin ?

Sevgiler kanatsız uçarmış ya hani?
Öyle uçmak istedim şimdi varmak istediğime.
Hüznün bulutları sardı her yanımı. Ağladım, ağladım, ağladım, göz yaşlarıma sarıldım..
Anla işte !
Seni sevdim.
Gönlüm gönlüne kondu.
Senden başka yere uçamıyorum..

Ben seni bitimsiz içime çekmek istiyorum.
Özlemin var ya şu an ki nefesimle çıktı çıkacak son sefere…

Gecenin arka sokağında sensizliğimi karşıma alıp oturdum. Melek kanatlarında tespih diye sen çekiyorum..
Ta ki esir düşeceğim o akşam ki kavuşma vaktine kadar..

Belki de kocaman kanatlarını açarak en büyük melek yanıma gelir ve
seslenir şöyle; gölgesinde soluklandığın güneşe götüreceğim. Haydi, atla hemen kanatlarıma?

Kimse uçup gitmek istemez ki kendiliğinden?
Bu yüzden söz verdim doğarken kendime ve Allah'a.
Geldiğim şu gezegende bu sevgiyi, bu inancı, sende buldum. Kulluğumla emanet etmeden önce anlatmak istiyorum bende. Duyduğum o hikayeyi yüreğimde ki saklı adama…

’’Kumru kuşları, çift doğar çift yaşar çift yumurtlar çift ölürlermiş. Cansız bedenleri hiç bulunmamış..
Çünkü; onlar kuş olup uçarlarmış.’’

Canım ninem. Gözleri dolarak ağaçlardaki kuş yuvalarına bakarak hem iç geçirir hem anlatırdı.

Daha sabaha güneşin doğmasına çok var. Duygusallığım yalnızlığımı boğuyor. Onun için nöbetteyim görünmeyenlerle..

Ahh benim olamayanım benim.
Neredesin?

Evet.
Günler, haftalar, yıllar gelip geçiyor..
Bekleyen bir bilse geleceğini ya da gelecek olan haber verse geleceğini.
Günler akıp geçecek, zaman arkamızdan ağlayacak.

''Ne çabuk geçtiniz geçenler, erenler sizden önce geçti, sizden sonra ererler yine size.''

Yakındır ağlamamız bom boş dünyayla göz göze..

Hüzünle birlikte terasa çıktım.
Rüzgar ne kadar güzel esti.
Görünmüyordu ama, okşamıştı tenimi.

Allah'ım görmüyorum, duymuyorum, söylemiyorsun ama, içimde bunca zaman yanan, senin sevgindir..

Varlığınla var olmaktayım sensiz çok uzaktayım çok korkuyorum uçamıyorum... :(

Sabiha Rana