Serap

Akşamla sabah arası, düşlerin daveti

Çekti nedir neden diyemeden

Bir uçtan diğer uca uçurdu

Attı beni, sormadan, soramadan

Bulutlar arasından; ay ışığından, gün ışığına

Gözlerim yarı açık, yarı kapalı

Uyku akıyordu, irkildim sözlerinden

Nihayet diyordu, buluşturdu

Nidalarıyla gelen gözyaşı

Beni rüyalardan uyandırdı

Hıçkırık sesleri

Sabahın yakan güneşinde

Serapla buluştum

Titremeyi hissettim,

Çölde suya hasret misali

Ben neyim diyemeden

Hayat suyu olmuşum bilmeden

Can geldi, canan geldi, yüreğim deldi

Ben bağ sen bahçe diyen filizi verdi

Karşıma dikiverdi, ölen beden ruhu gelen

Kucak açmış, neydi beni iten

Umutsuzluğun, umuda dönüşümü

Cebirin Defteri ;07,06,2013; Bahçelievler