- Kategori
- Şiir
Sessizliğin dili
İnci balığı bir dizi puluyla
Kollarını güneşe açmış,
Zamanın koynunda yanan kökün,
Dağınık saçlarına takılı parlar.
Doğumların kutsallığına
Adanmış gövdesi;
Dilsiz sesidir,
Kuşların, balıkların, çocukların...
Köklerinin yosun rengi
Güneşte açılır yapraklarıyla.
Selamlayan bin yıllık dalgalar
Sessizliğinin dili olur
Duru şefkatli, vefalı.
Saçlarından yosun, kollarından bahar
Yayılır iki dünyanın sevişlerine.
Sımsıkı tutkulu var edişlerinde
Tanık olur sevda doğumları.
Yaşlanan gövdenin gölgesinde çocuk
Kollarında kuş yuvaları
Var olurken var etme sevişleri
Dilsiz yaşamın doğumudur vefası.