Sessizlikteki Giz

Sebepsiz değildir sessizlik,

Sessizlik olsa bile sebep..

Dil tutulurken düşüncenin karşısında;

Adeta çaresiz; şokta,

Gönül diz çöker zarafetin yanında;

Bir bilgeye saygı duyarcasına…

Bu sessizlik için;

Sessiz kalmak ya da suskunluk demek gerek

Dışarı yansıtılan ve dıştan algılanan..

Oysa

İçte ne hesaplaşmalar vardır?

Kim bilebilir

Bazen huzur içinde,

Bazense cümbüş,

Günü geldiğinde ateş hattında…

En zoru da bu olsa gerek,

Kişinin kendi içindeki savaşımı,.

Öncelikle;

Zaafları, bağımlılıkları keşfi

En önemlisi ise;

Egosu ile yüzleşmesi…

İç çatışma kararsızlık temellidir,

Ne yapacağını bilememek

Ya da bilip de irade gösterememek.

Savaş ise kararlılık gerektirir,

Her şeyi göze almak

Ve çok şeyden vazgeçebilmek…

Doğru zamanda

Doğru kararla kılıç kuşanmak,

Her yolu deneyip öze ulaşmak…

Egoyu yenmek kolay değil,

Sözde güçlü olmak

Ya da kahramanlık da değil..

Özde yıllar süren savaşa dayanmak demek

Zamanı geldiğinde yerlerde sürünmek,

Sürünmeyi bilip,

Ders çıkarmak demek…

Çatışmanın gürültüsünden;

Kararsızlığın patırtısından savaşa

Savaşın yalın sesinden;

O yoğun uğultudan sessizliğe adım atmak,

Dıştan algılanan sessizlikte

Derin suskunluğa dalmak demek…

Öyle ki;

Gün olur dil tutulur,

Gün olur

Günün doğuşunun zarafetine boyun eğer gönül

Gönül fark eder

Ve fark edip diz çöker.

Sonra,

Sonra da kapanıverir yere,

Toprağın bereketi ile bütünleşmeye…

Bu savaşa,

Bu acıya değer.

Değer bu arayış

Hemen her şeye…

Törpülemek taşlaşmış sivrilikleri,

Yalan yanlış edinilmiş nitelikleri...

Fark etmekle başlar her şey,

Fark etmek içinse istemekle

Ve yolculuk uzayıp gider

Tüm zorluklar;

Tüm engeller ile

Hedef aydınlık,

Aydınlık yürekte..

Güneşe,

Aya,

Aydınlığa yöneliş

Aydınlanma içinde…

Hepsi ulaşmak için gerçeğe,

Gerçeğimiz olan özümüze..

Yeni güneşlere doğru;

Tekamül yolunda…

Tarık Toraman

30.Mayıs.2009