Sevdalar sabahsız

Ses geçiyor kağıttan
Ve dilsiz soluğunun ucundan çekip
Doğurgan hafızaya yetişmek için
Kendini de şiirden-Ağır günlerden geçirdiğin
Uzun ip gibi-Geçmişten geçmişsek

Duymadığın bir ses-Tutmadığın bir el
Bilmezden geldiğin-
Korkan harflerini sustuğun yerde
karşılaştık-

kuzey zamanı
deniz uçsuz bucaksız içimde-boyumu aşarak yürüyorum
bu şehirde beş gün-sabahı bile sonbahar
yanlış köşelerden dönüyorum-soluk soluğa heyecanlı
büyüye yakalanmamak yolcuyum
yoldayım hiç bir yerdeyim

sabahların birinde seviştim mi-
sanki en şahane şiir içimde uyuyor
bilmiyorum ne zaman uyanacak-
kimseye demedim -yalnızlığımı
soluğumun ateşini sakladım-

mızıka sesi incecik sızılar
karıncalarım neremdesiniz
hiç tam sevgili olmadım-
hiç avrupalı olmadım
ellerim belki beni anlayamaz
kağıt simsiyah-
beyaz tebeşirle yazıldı bunlar

rengin özesmi